ก็อก ก็อก
เสียงคนเคาะประตู ทำให้คนตัวเล็กที่กำลังดูซีรีย์อยู่ต้องเงยหน้าเหลือบมองนาฬิกา เกือบจะตีหนึ่ง ใครกันที่ป่านนี้ ยังไม่หลับไม่นอนแล้วมารบกวนเธอตอนนี้เนี่ยนะ พราวมุกที่กำลังอยู่ในชุดนอนลายน่ารัก ตัดสินใจเดินไปเปิดประตู ค่อย ๆ แง้มอ้ากว้างออก ก้ต้องหน้านิ่วคิ้วขมวด เมื่อเห็นนายหัวกันต์อยู่ในสภาพที่กฤช ต้องแบกมาส่งแบบนี้
"เอ่อ ขอโทษด้วยนะครับที่มารบกวนป่านนี้ พอดีไอ้กันต์มันไม่ยอมนอนในเมือง จะดื้อขับรถกลับมาหากับน้องพราวให้ได้ พี่ก็เลยต้องจำใจมาส่ง รบกวนด้วยนะครับ" เพื่อนของนายหัว หันมาพูดกับเธออย่างเกรงใจ ก่อนจะส่ายหัวเมื่อเห็นเพื่อนที่เมาหนักจนคอพับ
"ไอ้กันต์ เข้าไปในบ้านได้แล้วโว้ย แล้วอย่าอาละวาดอีก สงสารน้องพราว"
"ครายว่ะ สวยจัดดด การ์ตูนใช่มั้ยเนี่ย ในที่สุดเธอก็กลับมาหาฉัน ฉันคิดถึงเธอ" คนเมาพูดจบก็ทำท่าจะค้วาเอาตัวหญิงสาวมากอด
ไอ้เหี้ย!! กฤชได้แต่อุทานในใจ ไอ้ฉิบหาย เขาเห
