1 ปีต่อมา..
“มาหาปู่เร็วครับ” บรรยากาศภายในบ้านตอนนี้มีคุณปู่สิงหา คุณตาธนา ราเชลและคิริน ยืนเรียงกันเป็นหน้ากระดานให้น้องเพลิงที่เริ่มเดินเตาะแตะได้ถนัดเลือกเดินเข้ามาหา
“มาหาตาดีกว่า คุณตามีของเล่นให้นะครับ” เป็นคุณตาธนาที่เอ่ยขึ้นมาต่อ แต่น้องเพลิงตอนนี้ได้แค่ยืนมองตาแป๋ว เพราะอาจจะไม่ค่อยชินกับสภาพคุณปู่สิงหาที่ใส่ชุดซูเปอร์ฮีโร่และคุณตาธนาที่ใส่ชุดนางฟ้าติดปีกเท่าไหร่นัก…
“เล่นใส่ชุดกันขนาดนั้น น้องเพลิงคงจะกล้ามาหาหรอก” คิรินพูดขึ้นต่อ เพราะทันทีที่ราเชลเป็นคนชวนให้มาเล่นอะไรแบบนี้กัน ทั้งคุณปู่คุณตาเขาก็รีบไปหาชุดมาใส่เรียกร้องความสนใจจากหลาน หวังจะให้หลานเลือกเดินเข้าหาตัวเอง
“น้องเพลิง มาหามะมี๊นะคะ เดินมาช้าๆ มะมี๊รอรับค่ะ” เสียงหวานจากคนสวยของบ้านอย่างราเชล พูดพร้อมรอยยิ้ม ทั้งยังอ้าแขนรอรับลูกชาย น้องเพลิงที่เห็นแบบนั้นถึงยกยิ้มให้
“มิมิ!” เสียงเด็กน้อยพูดเรียกมะมี๊ ในขณะท
