"พวกมึงค่อยทะเลาะกัน ให้เด็กจดทะเบียนให้เรียบร้อย ส่งทนายกลับจะได้ทานข้าวให้เสร็จ กูจะกลับไปหาเมีย" เมฆาเอ่ยขัดขึ้นมากลางบทสนทนา
"นี่ครับ" ทนายยื่นเอกสารสองฉบับมาตรงหน้าคิรินและราเชล.. ไม่ทันได้พูดอะไรมากกว่านั้น มือหนาก็เซ็นชื่อลงไปในเอกสารทันที.. จะมีก็เพียงราเชลที่ยังนิ่งอยู่
"เราไม่ได้คุยกันว่าจะจดทะเบียนไม่ใช่เหรอคะ" เสียงหวานเอ่ยถามขึ้นทำวงสนทนาที่มีเสียงเถียงกันไปมาของผู้ใหญ่เงียบลง..
คิรินหันใบหน้าคมมองไปที่คนข้างกาย ก่อนจะหันมองไปหาผู้ใหญ่รอบๆ เมื่อดูท่าทีแล้วไม่มีใครเลือกพูดหรือถามอะไรออกมา เขาเองถึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาเอง
"เชลไม่โอเคเหรอครับ" คำถามที่ถามทั้งใจหวั่นๆ กลัวคำตอบจะออกมาในทางที่เขากำลังกังวล..
"ไม่ใช่ แต่ถ้าจะจดทะเบียนก็ควรบอกนะ แบบนี้มันเหมือนมัดมือชกคิรินหรือเปล่า"
"โถ่ ราเชลเอ้ย คิรินมันอยากจดใจจะขาดแล้วมั้ง" สิ้นสุดคำตอบของราเชล สิงหาที่รู้ใจลูกชายตัวเองอย่าง
