เพราะว่าหลังจากเกิดเหตุการณ์สุดเร่าร้อนเมื่อคืนนั้น น้ำผึ้งก็รู้สึกละอายใจ ทำให้ต้องวางตัวแปลกไป ช่วงนี้จึงไม่ค่อยเข้าใกล้ลุงจอมเหมือนก่อน ทั้งที่ลึกๆ ในอารมณ์ก็ยอมรับว่าเ****น… อยากโดนแกเอา
“ลุงจอม… ”
น้ำผึ้งตกใจกับเสียงร้องทัก มองหน้าแกแล้วก็หลบสายตาวูบ รู้สึกอายกับสิ่งที่ลุงจอมทำไว้กับหล่อนเมื่อคืนนั้น
“หนูจ๋า… ทำไมต้องหลบตาลุง อย่าทำแบบนี้เลยนะมันทรมาน”
ลุงจอมถามทั้งที่รู้ ความกระดากอายทำให้น้ำผึ้งมองหน้ากันไม่ติด หล่อนเลี่ยงที่จะสบตากับแกตรงๆ แต่ลุงจอมยังไม่ละความพยายามที่จะสานสัมพันธ์สวาทกับหลานสะใภ้อีกสักครั้ง
ลุงจอมกำลังหาโอกาสที่จะมอบความเป็นผัวให้น้ำผึ้งอีกสักหน ช่วงนี้ถือเป็นนาทีทอง เพราะว่าผัวของหล่อนไม่อยู่
“หนูจ๋า… ลุงคิดถึงหนูนะ… หนูไม่คิดถึงลุงหรือไง”
ลุงจอมโยนหินถามทาง ทว่าครั้งนี้ไม่ง่ายเสียแล้ว
“อย่าเลยจ้ะลุง… คืนนั้นให้มันเป็นครั้งแรกแล
