EPISODE10
1359 คำ
วิศวะขย้ำรัก
(Engineer’nTaboo SS2)
EPISODE10
“จุ๊บ! เธอตอบแบบนี้แปลว่าเธอท้าทายกันน่าดู” เสียงพร่ากระซิบหลังกดจูบลงที่แก้มนุ่มนิ่มราวแป้งซาลาเปาหอม
“หืม? หนูเหรอจะกล้าท้าทายพ่อสถาบัน หนูไม่กล้าหรอกค่ะ”
“หึ! เธอทำอยู่นี่ไง เธอรู้ว่าพี่จะไม่ตีเธอ เธอเลยกล้าพูด”
“แล้ว...หนูชนะรึยัง?” ซินย้อนถามพลางขยับกายพลิกมาเผชิญหน้ากับเขา ทว่ารอยยิ้มร้ายที่พันไมล์กระตุกขึ้นจาง ๆ ตรงมุมปากก็ทำให้เธอถึงกับลอบกลืนน้ำลายลงคอ สายตามุ่งร้ายร่างกายนั่นมันอะไรกัน ผู้ชายคนนี้กำลังมีแผนในใจรึเปล่า
“เธอคิดว่าไง” เขาถาม สายตาคู่คมที่มองมาราวกำลังไซโคเอาคำตอบ ทำให้สาวน้อยยิ้มเจื่อน ชนะบ้าชนะบออะไร เขาทำหน้าราวมันเขี้ยวเธอเสียขนาดนี้ เธอสิกำลังจะตกที่นั่งลำบาก ไม่น่าเลย! ไม่น่าหัดทำตัวมั่นหน้าแบบเขาเลย
“เอ่อ...หนูจะไปชนะพี่ได้ยังไงคะ หนูก็ตัวแค่นี้ สู้พี่ไมล์คนหล่อเท่ไม่ได้อยู่แล้ว จริงไหมคะ” ซินเอ่ยประจบเสียงหวาน แล้วระบายยิ้มอย่างน่ารักส่งให้ด้วย ทว่าสีหน้าของเขามันก็ไม่เปลี่ยนไปเลยแฮะ
“พี่ไมล์คนหล่อเท่? เดี๋ยวนี้เธอไปเรียนรู้การพูดประจบประแจงมาด้วยสินะ หึ! ดีนี่ยัยจิ๋ว” พันไมล์ไม่มีท่าทีคล้อยตามเธอเลยสักนิด
“ไอ้คนนิสัยไม่ดี หนูชมเลยนะเนี่ย” เมื่อเขาไม่ยอมอ่อนข้อ ซินก็อดทำหน้างอง้ำไม่ได้ แกล้ง ๆ ยอมแพ้เธอบ้างจะตายรึไง
“แต่ตอนนี้เธอทั้งด่าทั้งงอนเลยนะ พี่แก่กว่าเธอตั้งหลายปี เป็นรุ่นพี่เธอนะ” เขายอกย้อน ทำสาวน้อยหน้าจ๋อย
“ก็พี่ไม่ยอมหนูนี่” เธอพึมพำเถียง
“อยากให้พี่ยอมเธอเหรอ เอาดิ! เธอเริ่มเองเลย” พอเธอเถียงไปแบบนั้น พันไมล์ก็ขยับตัวไปนอนหนุนหมอนทำท่าราวกับรอให้เธอไปจู่โจมเขาเสียอย่างนั้นอะ นั่นมันท่าอะไรกัน
“มันคนละเรื่องกันรึเปล่า ทำท่าอะไรของพี่น่ะ” ซินย้อนถาม แก้มป่อง ๆ ของสาวน้อยแดงซ่านเสียจนคนมองยังรู้สึกมันเขี้ยวอยากงับเจ้าก้อนซาลาเปาทั้งสองนั่นให้จมเขี้ยว
“ลองดิ! ทำให้พี่เป็นฝ่ายอยู่ใต้เธอดู” คนนึกสนุกเอ่ยหว่านล้อม
“หนูเนี่ยนะจะไปทำอะ...” ซินยังเอ่ยไม่จบ เจ้าของเส้นผมสีแดงเพลิงก็หยัดกายไปดึงเอาม้วนริบบิ้นผ้าสีแดงที่เธอใช้ห่อกล่องของขวัญมา นั่นพันไมล์คิดจะเล่นอะไรแปลก ๆ รึไง
“พี่จะทำอะไรน่ะ เอาริบบิ้นหนูมาเล่นทำไม”
“เอาดิ...เชิญเธอแกะเลย” เขาพึมพำหลังดึงริบบิ้นมาประมาณหนึ่งก่อนจะตัดมันออก แล้วใช้ริบบิ้นเส้นนั้นมาผูกเป็นโบว์ที่คอตัวเอง ราวกับจะบอกเธอว่าเขากำลังทำตัวเป็นของขวัญให้เธออยู่อย่างนั้นแหละ เล่นอะไรแปลก ๆ อีกแล้วนะอีตาคนนี้
“ว้า! แต่หนูเป็นพวกชอบให้ของขวัญอยู่ในกล่องนี่สิ ไม่ชอบแกะค่ะ ถ้ามีตุ๊กตาพ่อสถาบันมาตั้งอยู่ในห้อง หนูก็จะตั้งไว้แบบนั้น” ซินเอ่ยพร้อมทำหน้าเสียดายใส่ เมื่อเธอนั้นยังไม่อยากให้พันไมล์ได้ในสิ่งที่ต้องการง่าย ๆ
“แปลว่าตอนนี้เธอมองพี่เป็นของขวัญประเภทตุ๊กตายางงั้นดิ”
“Ball Joint doll ต่างหากค่ะ” สาวน้อยว่า และเห็นเจ้าตัวยกยิ้มใส่ ไม่คิดว่าเธอจะมองเขาเป็นตุ๊กตาแนวนั้น
“ตุ๊กตาฟีลแฟนที่พวกผู้หญิงบอกว่าไม่มีแฟนก็อยู่ได้อะนะ ได้ยินว่ามันเลือกขนาดไอ้นั่นได้ด้วยนี่ เธอกดใส่ตะกร้าไว้ที่ขนาดเท่าไหร่”
คำถามของพันไมล์ทำเอาดวงตากลมแป๋วของเธอเบิกโตทีเดียว เขารู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไงน่ะ มันมีขนาดไอ้นั่นด้วยเหรอ เธอไม่เคยรู้เลยคิดว่าแค่ซื้อมาแต่งตัวจัดท่าทางเล่นเสียอีก รู้ดีแบบนี้เขาเคยซื้อมาเล่นสินะ
“พี่เคยเอฟมาล่ะสิ ทำไมรู้ดีจัง” สาวน้อยทำเสียงงอน
“อยากเอฟนะ แต่มันไม่มีแบบเธอนี่ดิ ที่ใส่แล้วตอดตุบ ๆ ตอกแล้วน้ำไหลเยิ้ม” พันไมล์ตอบมาอย่างหน้าตาเฉย ที่เขารู้จักตุ๊กตานั่นเพราะเคยเห็นยัยหนูเมลสั่งมาเล่นกับเพื่อน ๆ ของเธอช่วงมัธยม เลยรู้ว่าตุ๊กตาแสนแพงนั่นมันมีออปชั่นถึงพวกขนาดของอวัยวะเพศทีเดียว
“อะ...ไอ้พี่ไมล์! น่าเกลียดจริง ๆ หมายความว่าถ้ามันมีแบบนั้นพี่จะสั่งเหรอ ถ้ามีตุ๊กตาแบบหนูพี่จะซื้อใช่ไหม” ซินยิ่งงอนเข้าไปใหญ่ ทว่ามันกลับทำให้คนยั่วโมโหหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างชอบใจ
“ยังไงเธอก็ดีกว่าของไม่มีชีวิตนั่นอยู่แล้ว พี่ไม่นิยมเล่นอะไรที่ตอบสนองไม่ได้หรอก...มันไม่เร้าใจ” เขาตอบมาแล้วยกยิ้มร้าย
“น่าโมโหจริง ๆ ดึงให้รัดคอไปเลยดีไหมฮะ!” ซินเหลืออดกับคนที่เอาแต่กวนอารมณ์เธอ สาวน้อยจึงโผขึ้นไปนั่งคร่อมบนหน้าท้องแกร่งของเขา ก่อนที่มือเล็ก ๆ นั่นจะดึงริบบิ้นที่ผูกอยู่กับคอของพันไมล์ไว้
“อ่าส์...เชิญลงโทษผมเลยครับนายหญิง” แต่ดูคนที่แสดงออกว่าชอบอกชอบใจส่งเสียงกระเส่ากวนใจเธอมาสิ
“พะ...พี่ไมล์...อื้อ!” สาวน้อยละล่ำละลักแก้มแดงซ่าน เมื่อเขาจงใจขยับเอวให้ลอนกล้ามท้องเสียดสีกับส่วนนั้นของเธอที่นั่งทับกันอยู่
“ชั้นในนายหญิงมันบางดีจริง ๆ ขยับเอวบดผมหน่อยสิครับ”
“ยะ...อย่าเล่นแบบนี้นะ หนูไม่เล่นด้วยหรอก เลิกเรียกแบบนั้นเลยนะ” ซินไม่มีทางเล่นสวมบทบาทกับเขาแน่ นายหญิงบ้าบออะไร เขากำลังหว่านล้อมให้เธอตอบสนองความต้องการหื่นกามของตัวเองสิไม่ว่า
“หึ! นี่เป็นโอกาสที่เธอจะได้ออกคำสั่งพี่เลยนะ เธอไม่สนใจเหรอ” ทว่าพันไมล์กลับนึกสนุกไม่หยอก ดูซิว่ายัยจิ๋วจะกล้าสั่งเขาไหม
“มีแผนแกล้งหนูสิไม่ว่า” เธอว่าใส่ราวรู้ทัน
“ไม่มี! แค่อยากเล่นกับเธอ”
“แต่หนูไม่อยากเล่นนี่” เธอปฏิเสธพลางยกแขนกอดอก
“ได้สั่งพี่เลยนะ พ่อวิศวะเอ็มดีแอล” พันไมล์ยั่วยุไม่เลิก นั่นทำให้สาวน้อยหรี่ตามองหน้าเขาอย่างพิจารณาอีกครั้ง เขาจะยอมทำตามที่เธอสั่งทุกอย่างจริง ๆ เหรอ คนอย่างพันไมล์เนี่ยนะ
“ถะ...ถ้าเล่น หนูจะสั่งพี่ได้ทุกอย่างเลยเหรอคะ” ซินอ้อมแอ้มถาม และนั่นทำให้เรียวปากบางสวยของเขายกยิ้มร้ายจาง ๆ
“แหงสิ! แค่เธอสั่งในฐานะนายหญิง” เขาตอบ
“อืม...แบบว่าสั่งอะไรก็ได้เลยเหรอ” สาวน้อยถามย้ำ
“ทุกอย่างเลย” เขาว่า และมันทำให้เธอหัวใจเต้นแรงไม่น้อย ออกคำสั่งคนหยิ่งจองหองอย่างพันไมล์งั้นเหรอ เธอจะสั่งอะไรดีนะ
“ว่าแต่พี่สวมบทเป็นอะไรคะ ทาสรับใช้ของนายหญิงเหรอ?”
“เป็น ‘นายบำเรอของนายหญิงร่านเซ็กซ์’ ต่างหาก!”
“หา!!!” ซินถึงกับหน้าเหวอทีเดียว ไอ้โรคจิตเล่นไปคนเดียวเถอะ
*หมายเหตุ : ตุ๊กตา Ball Joint doll (BJD) ที่น้องซินพูดถึง คือ ตุ๊กตาที่มีข้อต่อเหมือนมนุษย์ มีลักษณะเด่นคือสามารถขยับแขนขาจัดท่าทางได้หลากหลาย มีหน้าตาที่ชวนฝันราวตัวละครจากเกมหรือการ์ตูน มีตั้งแต่ขนาดเล็กไปจนถึงเกือบเท่าตัวคน มีราคาค่อนข้างแพง ตัวขนาดเท่าหนุ่ม ๆ ที่สูงประมาณ170ขึ้นไป ราคาเริ่มต้นที่หลักแสนบาททีเดียว
- ผู้เขียน
