หกเดือนผ่านไป_
"อุ๊แว้วว..แว๊ววว" ทารกเพศชายวัยสองเดือนเศษส่งเสียงร้องดังลั่น ตอนตื่นนอนช่วงยามเช้าตรู่ แล้วไม่มีนมจากอกมารดาคอยป้อน
ส่วนผู้เป็นบิดามือใหม่รีบสะดุ้งตื่น ทั้งที่พึ่งจะหลับไปไม่ถึงสามชั่วโมงดี เขาอุ้มลูกน้อยขึ้นใส่อกกว้าง ตบก้นกล่อมเบาๆแล้วมองหาเมียรัก
"..ลูกปัด" น้ำเสียงโทนอบอุ่นเอ่ยเรียก แต่ไม่ว่าจะเป็นทางไหนในห้องก็ไม่พอ จึงอุ้มลูกชายหัวแก้วหัวแหวนลงจากเตียง ย่องปลายเท้าแกร่งให้เบาเสียง ตอนดวงตาบ้องแบ๊วใกล้จะเลื่อนปิด
"อ้าว...ลีอาห์ตื่นแล้วเหรอคะ หนูขอโทษนะคะแค่เอานมมาเก็บแป๊บเดียวเอง" ลูกปัดรีบเก็บถุงนมจำนวนใส่ช่องแช่แข็ง ก่อนเช็ดมือให้อุ่นไปช่วยสามีอุ้มลูกต่อ เพราะเขายอมสละเวลาดูแลลูกตลอดคืน ให้เธอได้นอนเต็มอิ่มมีแรงลุกมาทำอย่างอื่น
"หนูไปกินข้าวก่อนไหม ให้พี่ดูลูกก่อนก็ได้" ช่วงแรกคลอดใหม่ๆ เขาสงสารเมียรักจับใจ ไหนจะตื่นมาคอยป้อนลูกทุกสองชั่วโมง และทำกิจวัตรดูแ
