ณ ลานจอดรถ
ขณะร่างอรชรยืนซวนเซรอใครบางคนข้างรถยนต์ส่วนตัว และคิดวิตกหนักหนาว่าสมควรพูดกับเจ้าของความรู้สึกยังไงดี ที่ตอนนี้เขาเลือกควงผู้หญิงคนอื่นออกงาน
"แฟนแกดูแลดีจังเลยเนอะ อุตส่าห์วนรถกลับมารับอีก" เสียงของนักท่องเที่ยวแถวนั้นคุยกัน
"ไม่ใช่แค่นั้นหรอก เงินยังให้ใช้ด้วย ฉันโชคดีไหม"
"ดีใจด้วยนะแก มีคนดีๆแบบนี้อยู่ข้างๆ อย่าทิ้งเขาไปล่ะ" ถ้อยคำพวกนั้นไม่พ้นหูของลูกปัด แม้ว่าเธอจะก้มหน้าหลบ กลัวว่ามีใครจำหน้าได้ เพราะสภาพตอนนี้โดนฤทธิ์แอลกอฮอล์เร่งงานแล้ว
"พี่เกอร์คะ พี่เกอร์!" พอเห็นคนตัวสูงพร้อมลูกน้องเดินมายังรถส่วนตัว น้ำเสียงใสรีบตะโกนเรียก พารอง
เท้าส้นสูงก้าวรวดเร็ว คับคล้ายว่าทุกนาทีคือเวลาสุดท้ายแล้วจริงๆ
"....." ไม่มีแม้คำพูดตอบกลับ หางตาคมหรี่เหมือนให้เวลารีบเอ่ยพูด เผยความเย็นชาอย่างที่ไม่เคยเป็น จนร่างอรชรแทบทรุดตรงนั้น ส่วนฟินิกซ์ก็หายไปไม่ตามติดเจ้านาย
"ขอหนูถา
