เบลินดาเดินเหม่อลอยคนเดียวท่ามกลางความรู้สึกหลากหลายที่ประเดประดังเข้ามาในช่วงเวลาเดียวกัน ร่างบางนั่งลงม้านั่งแล้วทอดสายตามองแม่น้ำขนาดใหญ่ตรงหน้าของสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง
วินาทีที่รับรู้ว่าอลันมีคู่หมั้น หัวใจเธอมันปวดหนึบ โลกทั้งใบราวกับหยุดหมุนไปชั่วคราว ยอมรับว่าทำอะไรไม่ถูก พอรู้ว่าคู่หมั้นเขากำลังกลับมาประเทศไทยยิ่งทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าเดิมหลายเท่า
คนของเขากำลังกลับมา…
ไม่ได้คาดหวังอะไรกับอลัน เพราะรู้ดีว่าคนเพอร์เฟกต์อย่างเขาไม่มีทางที่จะไม่มีเจ้าของ แล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ทั้งหมด…ก็เกิดขึ้นจริง
“เจอกันอีกแล้วนะ”
เสียงทุ้มของผู้ชายคนหนึ่งช่วยดึงเบลินดาออกมาจากภวังค์ความคิด ใบหน้าหวานละมุนเบือนไปมองเจ้าของเสียง
“พี่ไคริว…” เธอเรียกชื่อเจ้าของเสียงทุ้ม “มาได้ยังไงคะ?”
“ที่นี่เป็นของเธอคนเดียวรึไง คนอื่นถึงมาไม่ได้”
“เบย์แค่ถาม ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะมาไม่ได้สักหน่อย”
“ห
