มาเฟียหนุ่มเดินจูงมือหญิงสาวออกมาจากห้องนอนท่ามกลางสายตาของพระพายคนเป็นแม่และเอลินน้องสาว เบลินดารู้สึกประหม่าต่อสายตาครอบครัวของอลัน โดยพยายามไม่สบสายตาด้วยมากนัก เพราะสายตาที่ทั้งสองคนมองมาค่อนข้างนิ่งและคาดเดาอะไรได้ยากพอๆ กับอลัน
เธอหย่อนตัวนั่งลงข้างกายอลัน สายตาคนสองคนที่มองมาทำให้รู้สึกเกร็ง ประหม่า และไม่เป็นตัวเอง หลังจากบั้นท้ายสัมผัสเบาะโซฟา มือเล็กประนมขึ้นยกไหว้ครอบครัวของอลัน
“สวัสดีค่ะ…” เธอเงยหน้าขึ้นมองมือของเต่งตึงที่ยื่นมารับไหว้ด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร แววตาดูไม่นิ่งเรียบเหมือนตอนมองก่อนหน้านี้
“ไม่ต้องไหว้ก็ได้ แค่พูดทักทายกันก็พอ” พระพายขยับเรียวปากพูดกับเบลินดาด้วยรอยยิ้ม แววตาคู่สวยจุดประกายความเอ็นดูในตัวคนตรงหน้าออกมาอย่างไม่ปิดบัง
พระพายดึงสายตากลับไปมองลูกชายคนโตด้วยความจับผิด นี่คือครั้งแรกที่อลันพาผู้หญิงขึ้นคอนโดส่วนตัว เพราะนอกจากเอลินซึ่งเป็นน้องสาวและคนเป็น
