บทพิสูจน์อันหนาวเหน็บ
“กลับไปซะเถอะราจีฟ...ฉันเดินมาไกลเกินกว่าที่จะกลับไปใช้ชีวิตบนความหวาดกลัวนั้นอีก”เธอเอ่ยปากไล่เขาให้ไปจากเธอ เส้นทางที่เธอเดินมันมาไกลเกินกว่าที่จะกลับใช้ชีวิตอยู่บนความหวาดกลัว หวาดระแวง เธอไม่มั่นใจว่าถ้าเธอกลับไปแล้วเขาจะเชื่อใจเธอ
“ริน...พี่ไม่มีทางทำแบบนั้นอีกแล้ว กลับมาหาพี่เถอะ พี่คิดถึงริน คิดถึงหนูนิ่ม แล้วก็เจ้าตัวเล็กด้วย ฮึก!”หยาดน้ำตาไหลกระทบลงบนบ่าของริริน
“ฮึก!คุณเอาอะไรมารับประกันว่าคุณจะไม่ทำร้ายหัวใจของฉันอีก หัวใจของฉันมันแตกสลายไปสองครั้งแล้ว ฉันไม่ยอมความหัวใจของฉันไปเสี่ยงอีกหรอกนะ”
“ริน….”
“คุณมาทางไหนก็กลับไปนานนั้น ทางที่ดีอย่ามาเจอหน้ากันอีก”เธอพูดขึ้นอย่าเด็ดขาด เธอปลดมือของราจีฟที่กอดเธอไว้ออก แล้วเดินเข้าไปในบ้านโดยไม่หันกลับมามอง
เธอเดินเข้ามาในบ้านด้วยหัวใจที่ปวดร้าว อดีตสอนให้เธอเข้มแข็ง เธอไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรจากเธอ ไม่รู้ถึง
