“ริน!!!”ราจีฟพูดขึ้นอย่างตกใจ เขาไม่คิดเลยว่าริรินจะทำตามคำพูดของปานดาว
“ไม่ตกใจไปหรอกราจีฟ...ถึงพี่ดาวไม่สั่งให้ฉันฆ่าคุณ...ฉันก็จะฆ่าอยู่แล้ว คุณมันเลวเกินกว่าที่จะมาเป็นสามีกับพ่อได้ คุณสัญญากับฉันว่าคุณจะเชื่อใจทุกอย่าง แต่สุดท้ายแล้วคำพูดของคุณมันก็เป็นเพียงแค่ลมปาก ฉันทนได้ถ้าคุณมาทำร้ายฉัน แต่ฉันทนไม่ได้ที่คุณมาทำร้ายหนูนิ่ม คุณยังเหลือความเป็นคนอยู่บ้างไหมราจีฟ... คุณทำร้ายลูกของคุณได้ยังไง กี่ครั้งแล้วที่คุณทำร้ายหนูนิ่ม กี่ครั้งแล้วที่คุณทำให้หนูนิ่มต้องเข้าโรงพยาบาล นี่น่ะเหรอคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อ แต่กลับมาทำร้ายลูกจนเกือบจะตาย”ริรินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา สายตาที่ว่างเปล่าเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา เธอเจ็บจนหัวใจของเธอมันด้านชาไปหมดแล้ว
“ริน…”ราจีฟเรียกริรินด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา ริรินตรงหน้าเขาไม่ใช่ริรินคนเดิมอีกต่อไป
“คุณรู้ไหมว่าฉันเจ็บปวดแค่ไหน คุณไม่มีวันรับรู้หรอก ฉันยอม
