"บ้าจริง ทำไมฉันต้องดื่มจนเดินไม่ไหวแบบนี้นะ วันหลังจะไม่ดื่มอีกแล้ว เวียนหัวจัง" พอยืนอยู่สักพักพี่ที่อยู่ข้างห้องเฮียก็เปิดประตูออกมาพอดี
"คนสวย จะกลับแล้วหรอครับ"
"ค่ะ ^_^ "
"แล้วทำไมสภาพเป็นแบบนี้ เมาหรอทำไมพี่ชายไม่ไปส่งหรอครับ"
"เขาไม่สนใจรสาหรอกค่ะ ขอตัวนะคะ"
"ชื่อรสานี่เอง เดี๋ยวพี่ไปส่งขึ้นรถแท็กซี่นะครับ น้องรสาคงเดินไม่ไหว"
"ไม่เป็นไรค่ะรสาไปเอง" ผู้ชายคนนั้นไม่ฟังยังเข้ามาประคองฉันอีก อย่าเข้าไกล้ได้มั้ยทำไมผู้ชายคอนโดนี้มีแต่คนหล่อๆนะ เขาคัดหน้าตาคนด้วยรึไง
"ปล่อยรสาเดี๋ยวนี้" ผมเข้าไปกระชากรสาออกจากไอ้เวรนั่นทันทีที่เปิดประตูมาก็เจอมันรุ่มร่ามกับรสาแล้ว
"เฮีย ตามมาทำไมรสาจะกลับแล้ว "
"กลับในสภาพนี้หรอ ฉันโดนด่าตายพอดี" แล้วผมก็ลากแขนเธอให้เดินตาม แต่ครั้งนี้เธอพยศไม่ยอมเดินตามผมมา
"ปล่อยรสาเจ็บ"
"อย่าดื้อสิวะ รสา！"
"อย่าตะคอกได้มั้ย ปล่อยรสานะรสาโกรธเฮียแล้ว ไม่อ
