"ตัวอะไรกัดก็ไม่รู้ค่ะ ไม่เป็นไรเดี๋ยวรสากลับบ้านไปให้ป้าจันทร์ทายาให้ดีกว่าค่ะ รสาขอตัวนะคะ " เธอรีบบอกกับแพรวาแล้วหันมามองหน้าผม แล้วรีบเดินออกไป
"มีอะไรอีกมั้ยยัยแพรวา ถ้าไม่มีก็เข้าไปนอนได้แล้ว"
"ไม่มีค่ะ"
"รู้สึกว่าช่วงนี้เฮียจะมาที่บ้านบ่อยนะครับ" สิงหาที่ยืนมองรสากับผมอยู่ก่อนหน้านี้ก็ถามด้วยประโยคนี้ขึ้นมา
"ใจคอมึงจะให้กูอยู่ที่คอนโด กับบ่อนตลอดเวลาเลยรึไง" ผมยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงมองหน้าสิงหา เพื่อรอฟังคำตอบสักพักมันก็ไม่ยอมพูดอะไรต่อ ผมจึงเดินไปเคาน์เตอร์ครัวเดินไปหยิบเหล้าแล้วลงมานั่งดื่มตรงนั้น
"ผมขอดื่มด้วยสิ มีเรื่องจะคุยกับเฮีย" สิงหาเดินไปหยิบแก้วมาเทเหล้าก่อนจะกระดกลงคอ
"ถ้าจะถามเรื่องรสา ไม่ต้องถามนะขี้เกียจตอบ"
"เฮียทำอะไรให้รสา ทั้งๆที่รสาตามจีบเฮียตลอดตั้งแต่เด็กจนโต ผมไม่เคยเห็นวันไหนเลยที่รสาจะไม่วอแวเฮีย ต่อให้เฮียดุ เฮียไล่รสาก็ไม่ไป แต่จู่ๆพอพูดถึงชื่อ
