"ครับ ^_^ " ผมจูงมือรสาเดินไปนั่งโซฟาข้างไอ้สิงหา แต่ก็ยังมีกิ๊ฟนั่งอยู่ข้างไอ้รามกับไอ้วินตรงข้ามกับผม พอผมนั่งลงรสาก็เดินมานั่งตักทันที ไม่รู้ว่าติดสกินชิพหรือว่าขิงใส่กิ้ฟกันแน่ แต่ที่แน่ๆผมติดสกินชิพกับเธอมากกว่า ไม่รู้ว่าช่วงนี้เป็นอะไรขอแค่ได้จับนิดจับหน่อยก็ดีใจแล้ว แค่เธอนั่งลงบนตักมือผมก็กอดเอวเธออัตโนมัติ
"ไอ้พายุ ช่วงนี้ทำไมกูรู้สึกว่ามึงจะติดสกินชิพกับรสาเกินไปไหม ขอแค่ได้จับนิดจับหน่อยก็เอานะมึง" พี่รามแซวเฮีย ทำให้ฉันสังเกตเห็นสายตาของพี่กิ๊ฟมองมาที่มือของเฮียที่กอดเอวฉันอยู่
"มึงก็ให้มันกอดหน่อยไอ้ราม มันก็รักของมันนี่ ไม่งั้นมันจะยอมเป็นหมาแก่ให้เขาจูงมันหรอวะ คนมันไม่เคยมีความรักจริงๆจังพอได้มีแล้วมันก็เป็นอย่างนี้แหละ" เหมือนทุกคนจะยิ้มให้กับฉันแล้วก็เฮียแต่ยกเว้นพี่กิ๊ฟ ฉันก็ไม่ได้อยากจะจับผิดนักหรอกแต่สีหน้าเขามันฟ้อง
"พี่กิ้ฟ รสาก็นึกว่าพี่กิ้ฟจะกลับไปแล้วซะอีก ยังอ
