"รสา หยุดกรี้ดได้มั้ย" ผมไม่อยากเห็นเธอในสภาพแบบนี้เลย ผมจึงดึงเธอเข้ามากอดแต่ดูเหมือนตอนนี้เธอจะไม่ฟังผมแล้ว พยายามผลักผมออก แต่ยิ่งผลักผมก็ยิ่งกอดรัดเธอไว้แน่น เธอจึงทำได้แค่ใช้กำปั้นทุบลงมาที่อกผมเต็มแรง แต่มันไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกเจ็บเท่ากับตอนที่เห็นเธอร้องไห้เลย
"ปล่อยรสานะ รสาจะกลับบ้านค่ะ"
"ไม่ให้กลับ"
"ให้รสาอยู่ทำไมคะ หรือว่าที่เอากับผู้หญิงคนเมื่อกี้ยังไม่พอใจ จะเอารสาด้วยใช่ไหม "
"....."
"เขาทำไมถึงได้เข้ามาอยู่กับเฮีย ทั้งๆที่รสายังอยู่ข้างนอกทำไมไม่เลือกรสาทั้งที่รสามาก่อนผู้หญิงคนนั้นอีก ในสายตาเฮียรสาพอจะมีค่าบ้างมั้ย หรือเป็นได้แค่ friend with benefit คะ"
"รสา..."
"พูดมาสิคะรสามีค่าในสายตาเฮียบ้างไหม แค่เฮียพูดมาคำเดียว รสาก็จะเชื่อต่อให้เฮียโกหกว่ารสามีค่ากับเฮียรสาก็จะเชื่อ เพราะคนที่รสาเลือกคือเฮีย ฮือๆๆๆ~~" ผมไม่ได้พูดอะไรกับเธอต่อ ทำได้แค่กอดเธออยู่แบบนั้น
"ขอรส
