รถสปอร์ตคันหรูสีดำเงาขับมาจอดสนิทลงตรงหน้าอพาร์ตเมนต์ จอมใจนั่งเงียบมาตลอดทางโดยที่ไม่มีคำพูดใดๆ เอ่ยออกมาจากเธอ ส่วนนักรบก็เอาแต่นั่งจับจ้องไปยังถนนด้วยแววตาที่ครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลา
“ท่านประธานคะ คือ...ฉันอยากให้คุณคิดใหม่เรื่องที่จะให้แม่กับฉันย้ายที่อยู่” จอมใจเอ่ยขึ้นมาทันทีที่รถคันหรูจอดสนิท
“ฉันไม่คุยเรื่องนี้แล้วจอมใจ เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบพูดอะไรซ้ำๆ” นักรบหันมามองหน้าหญิงสาวด้วยสายตานิ่งเรียบ
“แต่ฉันไม่อยากรบกวนคุณค่ะ”
“ไม่ได้รบกวนอะไร” ชายหนุ่มเว้นประโยคชั่วครู่
“ถ้าพรุ่งนี้มาทำงานไม่ไหว ก็ลาป่วยได้” เขาเอ่ยต่อ
“ฉันไปทำงานไหวค่ะ” จอมใจตอบกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เธอไม่อยากเสียการเสียงานไปมากกว่านี้แล้ว
“งั้นเดี๋ยวให้คนมารับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“อย่าดื้อ” เสียงทุ้มทรงพลังกดเสียงต่ำใส่หญิงสาว
“คะ..ค่ะ” ใจดวงน้อยเต้นโครมครามขึ้นมาอย่างง่ายดายเมื่อโดนชายหนุ่มเอ่ยคำพูดแบบนี้ใส่เ
