“พ่อจะเดินให้ได้ก่อนน้องพิณไปโรงเรียนนะครับ พ่อจะไปส่งลูกสาวของพ่อเอง” เมื่อมีเป้าหมาย ณัฐภัทรก็ลุกขึ้นแล้วเดินทั้งวันจนเหนื่อย พอเหนื่อยเขาก็พักพอให้หายเหนื่อยแล้วก็ฝึกเดินแบบเดิม จนเริ่มไม่ต้องใช้รถเข็น ใช้ไม้เท้าช่วยพยุง
เขาใช้โยคะเพื่อช่วยการยืดเหยียดกล้ามเนื้อ แต่ต้องมีวินัยในการฝึกทุกวัน ทั้งหาผู้เชี่ยวชาญด้านนี้โดยเฉพาะมาช่วยเหลือ
การกระทำของณัฐภัทร พิมพ์พลอยก็เห็นการเปลี่ยนแปลง แต่ทว่าไม่ได้ทักเขานัก เพียงแต่ดูอยู่เงียบ ๆ ไม่นึกว่าที่พูดไปวันนั้นเขาจะอยากเอาชนะเข้าจริง ๆ
“เขาเดินเก่งขึ้นมากเลยพลอย เห็นไหมลูก” ณัฐสุดาเดินเข้ามาสมทบเมื่อเห็นลูกสะใภ้ยืนมองเขากับน้องพิณหัดเดินด้วยกัน ตอนนี้เดินรอบ ๆ บ้านโดยใช้ไม้เท้าช่วยได้แล้ว เพียงระยะเวลาไม่ถึงปี มาได้ไกลขนาดนี้ นับว่าเก่งจริง ๆ
“เดินได้ก็ยินดีกับเขาด้วยค่ะ คุณแม่จะได้สบาย” พิมพ์พลอยพูดไปก็มองเขาไปด้วยที่ทนพยายามเอาจนได้
“แ
