หลังจากนั้นสองวันก็ถึงวันออกจากโรงพยาบาล พิภพจะลองใจหลานเขย แต่เมื่อรอจนวันนี้ก็คิดว่าไม่จำเป็นต้องลองกันแล้ว มันไม่เคยไยดีเมียไม่ว่ากระทั่งลูกมันก็ยังไม่คิดเป็นห่วงอย่างนั้นเหรอ
สุดท้ายพิภพก็ไปส่งยายพลอยที่บ้านของณัฐภัทรตามที่ตกลงกันว่าจะเข้าไปเอาของแล้วจะออกมา เมื่อรถของพิภพแล่นเข้ามาจอดในตัวบ้าน เห็นร่างของหลานเขยอยู่หน้าบ้านด้วยรอยยิ้มที่ประดับเต็มใบหน้า ราวกับดีใจเสียเต็มประดาที่ภรรยากลับมาแล้ว แต่นั้นไม่ได้ทำให้เขานึกอยากให้อภัยมันเลยสักนิดเดียว
เมื่อรถจอดสนิท เด็กหญิงตัวน้อยลงมาพร้อมกับมารดา แล้วก็วิ่งเข้าไปหาคุณพ่ออย่างคิดถึงเพราะไม่ได้เจอกันมาตั้งหลายวัน ความเป็นเด็กไร้เดียงสาไม่รู้ว่าพ่อกับแม่นั้นความสัมพันธ์ถึงจุดแตกหักแล้ว ทำให้พิมพ์พลอยไม่อยากทำร้ายจิตใจลูกสาวอย่างพิพิณ เธอหวังว่าการตัดสินใจครั้งนี้ลูกสาวจะเข้าใจเธอในสักวัน
“พ่อขา...คิดถึงจังเลยค่ะ” เด็กหญิงพิพิณจอมขี้อ
