บ่ายคล้อยตะวันเริ่มอ่อนแสง ร่างกายที่หลับด้วยความเพลียตื่นขึ้น พิมพ์พลอยไม่ได้ต้องการจะนอนนานขนาดนี้ แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้นอนยาวเสียจนเกือบตะวันตกดิน
หญิงสาวขยับเขยื้อนร่างกายที่เพิ่งผ่าตัดมาอย่างแผ่วเบาหย่อนขาลงข้างเตียงแล้วลุกขึ้น แต่เนื่องจากนอนนานเกินไปทำให้ร่างกายเซไปเล็กน้อย แต่เธอก็ยังทรงตัวเอาไว้ได้ เมื่อยืนได้มั่นคงแล้ว ก็เดินออกจากห้องรับแขก สายตางัวเงียมองไปรอบ ๆ บ้านพบว่ามันเงียบเชียบนัก จนทำให้รู้สึกว่าเหมือนไม่มีคนอยู่ เธอจึงเดินขึ้นไปด้านบนห้องนอนของตัวเอง
แต่เมื่อขึ้นไปถึงด้านบนห้อง สายตาพลันเห็นห้องของสามีเปิดอยู่ ซึ่งปกติมันไม่เคยเปิดมาก่อน เพราะนิสัยของคนบ้านนี้เปิดแล้วชอบปิดห้อง พิมพ์พลอยจึงมองชั่วครู่ แล้วก็ตัดใจเข้าห้องตัวเองล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น เก็บของบางอย่างที่จำเป็นทั้งเอกสารแจ้งเกิด ของลูกสาว เอกสารของตัวเองทั้งหมดที่สำคัญรวมไว้ในซองเอกสารตั้งใจเอาลงไปด้านล่
