“อื้ออ~” เสียงครางในลำคอดังขึ้นอย่างแผ่วเบา ฝ่าความมืดสลัวในเวลาที่ใกล้เช้า
ลิเดียร์เชิดใบหน้าขึ้นหลังจากที่เผลอหลุดเสียงครางออกมาเบาๆ อยู่ๆ ก็มีความรู้สึกว่าได้ผ่อนคลายจากบางการกระทำที่ห่างหายไปในระยะหนึ่ง
บ่อยครั้งที่เผลอบิดกายเร่าๆ ในจังหวะที่กำลังประมวลทุกอย่างว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นกับตัวเองก็ในตอนที่ขาสวยถูกดันให้แยกออกจากกันให้กว้างกว่าเก่า
แม้ในห้องจะไม่ได้สว่างมาก แต่ก็มองเห็นใบหน้าคมคายที่ซุกอยู่กับใจกลางความเป็นสาวอย่างชัดเจน
“ละ ลีโอ…” คนที่กำลังแลบลิ้นโลมเลียกลีบสีชมพูระเรื่อ หวังมอบความสุขให้คนรักเงยหน้าขึ้นมองอัตโนมัติ
“ตื่นแล้วเหรอ กวนไหม”
“ทะ ทำอะไร” รู้ว่าเขากำลังทำอะไร แต่ไม่เข้าใจว่าอารมณ์ไหนถึงก้มลงไปทำแบบนั้นทั้งที่เธอยังหลับอยู่
“ยังมืดอยู่เลย เธอนอนต่อเถอะ” บอกออกมาพร้อมกับกดปลายนิ้วบดขยี้ลงที่จุดอ่อนไหว แล้วคนที่กำลังดิ้นพล่านเพราะความเสียวซ่านจะข่มตาให้หล
