หลายวันต่อมา
ห้องพักที่อยู่ชั้นสามของผับถูกปรับเปลี่ยน ตกแต่งใหม่จนแทบกลายเป็นคนละห้องกับก่อนหน้านี้ ลีโอยอมรับเลยว่ารสนิยมแม่ของลูกคือดีมาก โทนสีของห้องเป็นสีเทาๆ แต่ไม่ได้เทาจนทำให้ดูมืดและไม่น่าอยู่ แต่มันเป็นสไตล์ที่ลีโอเองก็ชอบมาก เตียงถูกปรับไซส์ให้ใหญ่ขึ้น โซฟา ผ้าม่าน หรือแม้แต่ต้นไม้ที่เขาไม่เคยคิดจะเอามาปลูก พอมีขึ้นมามันกลับทำให้สดชื่นและสบายตาได้เป็นอย่างดี
“เหนื่อยไหมเนี่ย จัดห้องทั้งวันเลย” ลีโอสวมกอดคนรักจากทางด้านหลัง กดริมฝีปากไปจุ๊บเบาๆ ที่ข้างแก้มของคนที่กำลังรดน้ำต้นไม้
“ไม่เหนื่อยเลย เอาอะไรมาเหนื่อยก็มีคนช่วยทำนี่นา” คนช่วยทำที่ว่านี่ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็เขานั่นแหละ เขาช่วยทุกอย่าง แค่เธอเอ่ยปากว่าอยากได้อะไร เขาจัดให้ทุกที
“ห้องนี้สวยขึ้นเพราะเธอเลยนะเนี่ย ไม่เคยรู้เลยว่ามันจะน่าอยู่ขนาดนี้”
“ดีใจที่ชอบนะ” ลิเดียร์หันไปบอกด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม จากนั้นไม่นานก็
