วันหยุด
ฉันออกมาจากคอนโดมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารที่นัดกับเจมส์เอาไว้ ฉันไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคิงส์แต่ก็ไม่ได้ปล่อยละเลยจนไม่ระวังตัวเอง นาฬิกาที่คิงส์ได้ให้ฉันเอาไว้ก็ยังอยู่ที่ข้อมือของฉันเหมือนเดิมไม่ได้หายไปไหน จะถอดก็แค่ตอนอาบน้ำกับตอนนอนแค่นั้น นอกนั้นก็ใส่ติดตัวอยู่ตลอดเวลา
ร้านอาหาร
“หวัดดีเจมส์ นึกยังไงพาฉันมากินอาหารร้านหรูแบบนี้เนี่ย ความจริงฉันไม่ได้ยึดติดกับของหรูอะไรเลยนะ” ภายนอกอาจจะเห็นว่าฉันแต่งตัวหรูหราเหมือนพวกลูกผู้ดีเซเล็บต่างๆ นานา แต่ความจริงเสื้อผ้าที่ฉันใส่อยู่มันก็ไม่ได้แพงถึงขั้นขนาดฉันต้องเจียดเงินเดือนครึ่งนึงมาซื้อ
“ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ขอแค่ผมได้เลี้ยงคุณเดียร์สักครั้ง เพราะเราสองคนอาจจะไม่ได้เจอกันอีก”
“อย่าพูดแบบนั้นสิ ชอบพูดแปลกๆ เรื่อยเลยนะ” เจมส์ชอบพูดทำให้ฉันรู้สึกใจคอไม่ค่อยดี ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะคิดแบบนั้นหรอกนะ แต่การพูดแบบนี้เหมือนกับคนที่กำลัง
