ตรวนสวาท 3 พักผ่อน
1083 คำ
ตรวนสวาทล่ามรัก 3 พักผ่อน
เฟียร์โรต้องคว้าน้ำเหลว เมื่อสายสืบบอกว่าพ่อของเขาได้บินกลับอิตาลีไปแล้ว ดังนั้นการที่จะเปิดโปงเรื่องที่พ่อเขามีผู้หญิงคนอื่นแบบจับได้คาหนังคาเขาเพื่อที่จะเอามาเป็นหลักฐานในการฟ้องหย่าของแม่เขามันเลยกลายเป็นอันโมฆะไปทันที
เฟียร์โรจำต้องค้างที่ญี่ปุ่นอีกหนึ่งคืนเมื่อเช็คไฟลท์บินแล้วเขาได้ไฟลท์ที่เร็วที่สุดคือไฟลท์ในช่วงเช้าของอีกวัน ถึงจะรีบแค่ไหนก็ต้องกลับพรุ่งนี้อยู่ดีชายหนุ่มจึงใช้วันหยุดสุดสัปดาห์นี้เที่ยวที่ญี่ปุ่นต่ออีกสักวันเพราะไหนๆก็เสียเวลามาแล้ว
โรงแรมที่เฟียร์โรพักห่างออกไปจากเมืองหลวงอย่างโตเกียวอยู่บ้างเพราะชายหนุ่มต้องการที่จะพักผ่อนจริงๆเขาอยากพักกายพักใจปล่อยสมองให้โล่งๆสักวัน ดังนั้นจังหวัดกุมมะจึงเป็นสถานที่ที่ชายหนุ่มเลือกที่จะพักในคืนนี้
คุซัทสึออนเซ็นเป็นน้ำพุร้อนที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมที่พักเท่าใดนัก มันจึงเหมาะมากที่เขาจะไปนั่งแช่น้ำเพื่อผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ
ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังจะเดินลงบ่อน้ำพุร้อนไปนั้นสายตาเขาก็เหลือบไปเห็นใครบางคนที่ทำให้เขาต้องยืนจ้องแบบไม่อาจละสายตาได้อีกครั้ง เฟียร์โรไม่อาจขยับตัวไปไหนได้เพราะมัวแต่ยืนมองกลุ่มผู้หญิงสามคนนั้น เธอคือแม่สาวแอร์โฮสเตสที่เพิ่งเดินชนเขาในช่วงกลางวันนั่นเองที่ตอนนี้เธอกำลังแช่น้ำพุร้อนอยู่กับเพื่อนที่บ่ออีกฝั่งถัดจากเขาไป
ในตอนแรกเขาคิดว่าเธอคงเป็นสาวเอเชียประเทศใดสักแห่งที่มาทำงานในสายการบินของญี่ปุ่นเพราะสำเนียงภาษาอังกฤษตอนที่เธอพูดกับเขานั้นมันเป๊ะมากซึ่งมันไม่เหมือนสำเนียงคนญี่ปุ่นพูดเลย แต่ทว่าความคิดเขาก็ต้องเปลี่ยนใหม่เมื่อมาได้ยินเธอพูดภาษาญี่ปุ่นแบบไฟแลบเมื่อตอนที่เธอกำลังคุยกับเพื่อนสองคนอยู่นี้
เฟียร์โรเดินลงบ่อไปเพื่อที่จะแช่น้ำบ้างอากาศแบบนี้เมื่อร่างกายได้ลงแช่น้ำอุ่นๆแล้วมันรู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก แทนที่ชายหนุ่มจะเลือกบ่อที่เป็นส่วนตัวแบบที่คิดไว้ในตอนแรกเพราะตัวเขาเองที่ไม่ชอบคนพลุกพล่านไม่ชอบอยู่ใกล้ๆคนหมู่มาก แต่เขากลับเลือกที่จะลงบ่อรวมชายเพื่อที่จะสามารถมองไปเห็นแม่สาวแอร์โฮสเตสคนนั้นที่อยู่บ่อถัดไปได้
อีกฝากฝั่งของบ่อหญิง....
สามสาวเพื่อนรักที่กำลังแช่น้ำกันอยู่ก็คุยกันอย่างออกรสออกชาดต่างคนต่างเล่าถึงพฤติกรรมของผู้โดยสารที่ตนเองเพิ่งได้เจอมาแลกเปลี่ยนให้กันฟัง หลังจากนั้นก็คุยกันถึงแพลนในช่วงวันหยุดที่จะมาถึง ก่อนจะมาจบลงที่เพลงโปรดที่พวกเธอกำลังเปิดและร้องตามกันอยู่นี้
"ริกะ อายูมิ เพลงนี้เพราะจัง ดนตรีเร้าใจด้วย" อัญชิตา หรือ อันชัญ ยื่นหูฟังให้เพื่อนสนิทอย่างริกะและอายูมิฟังเพลงที่เธอชื่นชอบที่กำลังเปิดในตอนนี้
"อื้อ เพราะจริงนั่นแหละเพลงนี้ติดชาร์ตด้วยนะ ฟังแล้วอยากเต้นเลย คิก คิก คิก" อายูมิเอ่ยขึ้น
"เอาสิ บ่อเราไม่ค่อยมีคนฉันก็อยากจะเต้นเหมือนกัน" ไม่พูดเปล่าอัญชิตาลุกขึ้นยืนโยกไปตามเพลงที่บอกไว้ก่อนหน้านี้
"เฮ้ยๆ ยัยอัญชันแกเต้นจริงๆเหรอ ไม่อายเขาหรือไง" ริกะรีบดึงมือเพื่อนให้นั่งลงก่อนจะมองซ้ายมองขวาว่ามีใครมองมาที่พวกเธอหรือเปล่า
"เพลงสนุกและมันขนาดนี้ไม่เต้นก็บ้าแล้ว อีกอย่างบ่อเรามีแค่พวกเรากับคุณป้าที่นั่งมุมโน้นไม่มีใครมามองพวกเราหรอก" อัญชิตายังคงเต้นไม่หยุด เธอวาดลวดลายเต็มที่ราวกับว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในผับก็ไม่ปาน อายูมิเมื่อเห็นเพื่อนสาวเต้นก็ไม่รอช้าลุกขึ่นโยกตามอัญชิตา ซึ่งเหลือไว้เพียงริกะอดีตสาวแอร์โฮสเตสที่นั่งแช่น้ำและปรบมือเข้าจังหวะให้เพื่อนอยู่ใกล้ๆ
สองสาวยังคงเต้นและโยกไปตามจังหวะเพลงเหมือนเป็นการปลดปล่อยหลังจากทำงานมาอย่างหนักหน่วง
สายตาคมที่จ้องมองไปยังอีกบ่อไม่วางตา ท่าเต้นที่กำลังโยกย้ายบวกกับชุดที่เธอใส่ลงมาแช่น้ำพุร้อนนั้นมันวาบหวิวเผยให้เห็นเรือนร่างที่สมส่วนและแสนจะเซ็กซี่ของเธอ เต้าอวบอิ่มทั้งสองข้างที่ตั้งชูชันมันกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะเธอโยกย้าย เอวคอดเล็กที่โยกย้ายส่ายไปมามันทำให้เฟียร์โรที่กำลังมองอยู่นั้นถึงกับเลียริมฝีปากแบบหื่นกระหายอย่างลืมตัวอดยิ้มให้กับท่าทางของสาวที่กำลังมองอยู่ไม่ได้
เรือนร่างอันสวยงามนี้มันทำให้เขาเผลอจินตนาการไปจนถึงว่าเอวคอดนี้ร่อนส่ายโยกย้ายไปมาในขณะที่เธออยู่ใต้ร่างเขา โดยชายหนุ่มนั้นกำลังตอกอัดความเป็นชายเข้าไปข้างในตัวตนของเธอ
"อืม....อ่าา..." เฟียร์โรร้องครางออกมาเบาๆพร้อมกับมือสากที่กำลังกดเจ้าลูกชายของเขาที่มันกำลังผงาดตั้งให้มันกลับไปหลับใหลเหมือนเดิม
"มึงไม่เคยเป็นแบบนี้นะโว้ย" เขากร่นด่าตัวเองเบาๆ
ความเพลิดเพลินที่เขากำลังจ้องมองต้องจบลงเมื่อสาวเจ้าหยุดเต้นและกลับไปนั่งลงแช่น้ำเหมือนเดิม เสียงเธอพูดคุยกับเพื่อนที่มาด้วยกันดังขึ้นขึ้นมาเป็นระยะ จนสักพักก่อนทั้งสามจะพากันขึ้นจากบ่อไป ทำให้เฟียร์โรหงุดหงิดและไม่อยากจะแช่น้ำพุร้อนขึ้นมาเอาดื้อๆ
"เป็นบ้าไปแล้วเฟียร์โร มึงมาที่นี่เพื่อพักผ่อน แช่น้ำแช่น้ำ แช่น้ำไป อย่าวอกแวก" ชายหนุ่มพูดกับตัวเองอีกครั้งพยายามควบคุมอารมณ์พร้อมกับข่มจิตใจของตัวเองเอาไว้
- ผู้เขียน
