ทิวากลับมายังโต๊ะทำงานของตัวเองพร้อมกับได้รับข่าวดีจากฉัตรภพว่าตอนนี้ตำรวจจับคนร้ายที่เข้าห้องทำงานจองเมคินได้แล้ว ส่วนโน้ตบุ๊กที่ขโมยไปคงไม่ได้คืนเพราะถูกขายไปตั้งแต่วันแรกที่ถูกขโมย
“โล่งอกไปที” สีหน้าของเขาดีขึ้นจากเมื่อเช้าขึ้นมาทันที
“เดี๋ยวพี่คงต้องไปโรงพัก”
“ครับ ผมต้องไปด้วยไหม”
“ไม่ต้องหรอก เลิกงานแล้วก็กลับได้เลยพี่จะไปส่งบอสเอง”
“ครับพี่ภพ”
เขานั่งลงบนเก้าอี้ด้วยความสบายใจ ถ้ายังจับคนร้ายไม่ได้เขาก็คงนั่งทำงานท่ามกลางเสียงนินทาไปอีกนาน
“บอสมาแล้วพี่ไปก่อนนะ”
ทิวาเงยหน้าขึ้นมาก็สบเข้ากับสายตาคมปลาบของบอส ฝ่ายนั้นพยักหน้าให้เล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับฉัตรภพ
ติ๊ง
ทิวาก้มลงมองสมาร์ทโฟนในมือแล้วยิ้ม
Kin : พี่ไปกับภพ ไปโรงพักแล้วจะไปกินข้าวกับเพื่อนต่อ
Tiwa : กลับดึกไหมครับ
Kin : เที่ยงคืน รอพี่นะ
Tiwa : ครับ
อ่านแล้วก็นั่งยิ้มอยู่คนเดียว เพียงแค่เขาบอกว่าให้รอไม่ว่
