เมคินมองออกไปนอกระเบียงห้องนอน ท้องฟ้ายามค่ำคืนมืดมิด แต่ถ้ามองต่ำลงมาก็จะเห็นแสงไฟระยิบระยับเต็มไปหมด รถลายังคงแล่นอยู่ตามท้องถนน เขามองดูแสงไฟจากรถและตึกรามบ้านช่องอย่างเพลินตา
ไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็นภาพกรุงเทพยามราตรีเช่นนี้ แต่เพราะคำพูดของทิวาทำให้เขารู้สึกดี ภาพที่ชินตาก็กลายเป็นสิ่งสวยงามน่ามอง
เขาไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองกับทิวานั้นมีความสัมพันธ์แบบไหนเขาเป็นเจ้านายทิวาเป็นลูกน้อง แต่พอกลับมาที่คอนโดเขาก็เหมือนพี่ชาย ทุกอย่างมันยังดูคลุมเครือ แต่เท่าที่ได้ฟังความคิดของทิวาก็ไม่ได้ต่อต้านความรักของเพศเดียวกัน ถ้าจะต้องระบุสถานะให้ชัดเจนคงต้องให้เวลาอีกสักหน่อย
อีกไม่ถึงเดือนก็จะเป็นช่วงเทศกาลปีใหม่ เมคินวางแผนจะชวนทิวาไปเที่ยว หวังให้บรรยากาศในการพักผ่อนช่วยให้เขากับชายหนุ่มได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น
เพราะเป็นคนพูดไม่เก่งทุกอย่างเลยต้องแสดงออกให้มากกว่าเดิม เมคินหวังว่าอีกคนจะเข้าใจใส่ในสิ่
