รามิลเอ่ยขณะที่เขานั่งอยู่กับผู้หญิงอีกคนของเขา บาลิกาหยุดยืนนิ่งอยู่กับที่เธอรู้สึกชาไปหมดและไม่รู้ว่าจะต้องทำสีหน้ายังไงในเวลานี้หญิงสาวจึงกล่าวออกมาว่า
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ดิฉันยังไม่หิว”
“ช่างเขาเถอะค่ะคุณรามิล เราคงไม่ต้องชวนเขามากินอาหารเช้าด้วยกันหรอกนะคะ ก็เขาบอกว่าเขายังไม่หิวนี่”
ภัสราแทรกขึ้นมาขณะเบียดตัวเข้าไปชิดชายหนุ่มพร้อมทั้งกอดเกี่ยวแขนของเขาไว้แสดงความเป็นเจ้าของและทำให้บาลิกาถึงกับจุกในอกเหมือนมีก้อนแข็งวิ่งขึ้นมาจุกที่ลำคอ เธอไม่เคยต้องมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อนทำให้ไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไง มันช่างเป็นเรื่องที่เลวร้ายกับความรู้สึกของเธอ ในขณะเดียวกันเธอก็เห็นว่ารามิลไม่ได้แสดงท่าทีใด ๆ ออกมา เขาใกล้ชิดกับผู้หญิงคนนั้นและดูเหมือนว่าพยายามแสดงออกให้เธอเห็นด้วยซ้ำไปว่าเขาไม่ได้สนใจ ไม่ได้แคร์เธอเลยแม้แต่น้อย ที่รามิลให้เธอมีลูกกับเขามันไม่ได้หมายถึงความผูกพันแต่เป็นกา
