ปัง
เธอยกมือขึ้นมาทาบอกข้างซ้ายหลังจากมาถึงห้องนอน ภาพตอนจูบกับนาร์วินยังคงฉายอยู่ในหัว มือเล็กอีกข้างพลางเลื่อนขึ้นมาสัมผัสริมฝีปากอย่างไม่อยากเชื่อว่าจะสูญเสียจูบแรกให้กับน้องชายพี่สะใภ้ตัวเอง พยายามสะบัดไหล่ภาพเหตุการณ์นั้นออกแต่ทว่าสัมผัสตอนจูบกับนาร์วินยังคงติดอยู่บนริมฝีปาก
เธอยกมือขึ้นมาตีหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติกลับคืนมา หลังจากเสียจูบแรกไปก็ดูเหมือนว่าสมองเธอจะอ๊องไปโดยอัตโนมัติ เธอก้มมองตัวเองพบว่าไม่ได้คืนเสื้อแจ็คเก็ตให้นาร์วิน อยากเขกมะเหงกตัวเองจริงๆ เธอจะกล้าไปคืนเสื้อเขาได้ยังไง หลังจากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเมื่อกี้เธอไม่คงไม่กล้าไปสู้หน้านาร์วินอีกหรอก แต่ก็ไม่มีทางเลือกเพราะต้องนำเสื้อแจ็คเก็ตไปคืนเขา
“หรือจะเอาไปฝากไว้กับพี่คิน แล้วให้พี่นาร์มินโทรบอกเขามาเอาเสื้อคืน” เธอพูดพึมพำคนเดียว เริ่มคิดหาวิธีคืนเสื้อแจ็คเก็ตนาร์วินโดยไม่ต้องไปเจอหน้าเขา
ครืด ครืด
เสียงโทรศ
