บทที่ 24 จบด้วยดีกับเรื่องบาดหมางของสองตระกูล
ปัง !
ฟึบบ
เชนค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาพบว่าตัวเองไม่เป็นอะไร ส่วนสาเหตุที่ไม่ถูกยิงนั้นเป็นเพราะเด็กสาวที่เขาได้จับตัวมา เอาร่างของตัวเองมาบังไว้ จนร่างของเธอนอนทับร่างกายของเขา
เขาคิดอยู่ทั้งคืนว่า สิ่งที่เด็กสาวพูดเป็นความจริงหรือไม่ สุดท้ายชายหนุ่มก็ได้คำตอบ เธอคือรมิดาจริง ๆ
“ดา…” เชนพึมพำเบา ๆ
“อ๊ะ เจ็บ ๆ” เรียวปากสีหวานร้องโอดโอย พร้อมกับมองร่างกายของตัวเอง แล้วถอนหายใจออกมาเบา ๆ โชคดีที่ลูกกระสุนถากไปแค่บริเวณหัวไหล่
“ดา!” เสียงเข้มอันทรงพลังร้องออกมาด้วยความตกใจ หาก
เมื่อครู่เขาไม่เบี่ยงมือออกไปอย่างกะทันหันล่ะก็ลูกกระสุนปืนนี้คงจะปักกลางหลังของรมิดาเต็ม ๆ
เลโอขมวดคิ้วอย่างหัวเสีย ผู้ชายตรงหน้ารังแกเธอถึงขนาดนี้ยังใจดีเอาตัวเข้าไปขวางอีก
เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กทับอยู่บนร่างของศัตรู แถมชายคนนั้นยังมองรมิดาราวกับเป็นคนรักอีกคน หางคิ้วข
