เฮือก....!!
ฉันสะดุ้งดีดตัวลุกขึ้นแล้วเอามือลูบไปทั่วไปหน้าของตัวเอง ตอนนี้ทั้งตัวและใบหน้าของฉันมันเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเม็ดเล็กๆ
"นี่ฉันฝันไปงั้นรอ"
"บ้าจริง ทำไมถึงฝันอะไรบ้าๆแบบนี้กัน"
"คิดถึงเขามากขนาดนั้นเลยรึไง"
ฉันบ่นพึมพำคนเดียว ฉันจำได้ว่าพอฉันแยกกับเคฉันก็กลับบังกะโลมานอน ไม่รู้ว่าทำไมต้องมาฝันบ้าอะไรแบบนี้ด้วย
ฉันเอามือควานหยิบโทรศัพท์มากดดูเวลา ตอนนี้ ตี4 แล้ว วันนี้ฉันต้องกลับกรุงเทพ เพราะหมอนัดตรวจครรภ์พรุ่งนี้
ความฝันเมื่อครู่มันเหมือนความจริงสะจน ฉันยังใจเต้นรัวไม่หาย ถ้าพี่ป่าพูดอะไรแบบนั้นกับฉันจริงๆ ฉันควรจะทำยังไง
เฮ้อ....แต่ถึงยังไงเขาก็ไม่คิดจะมาพูดอะไรแบบนั้นกับฉันหรอก
ฉันถอนหายใจออกมายาวๆก่อนจะสะบัดความคิดบ้าๆออกจากหัว แล้วก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ
ฉันว่าฉันจะเตรียมตัวกลับกรุงเทพตั้งแต่ตอนนี้แหละ กว่าจะไปถึงอีก
ฉันส่งข้อความไปบอกเคว่าฉันกำลังจะกลับกรุ
