สามเดือนต่อมา
เมื่อมีช่วงว่างตอนปิดเทอมเล็กน้อยอาร์เจก็บินไปต่างประเทศกับพ่อเพื่อเจอแม่ที่ออสเตรเลียอย่างเช่นปีที่ผ่านมา เขาจะได้เจอแม่ปีละประมาณสองครั้ง แม้ว่าตั้งแต่เด็กจะไม่ค่อยพูดเรื่องของตัวเองให้คนเป็นพ่อเป็นแม่ฟังนัก แต่เมื่อเติบโตขึ้นชีวิตก็สั่งสอนเขาให้เข้าใจและปล่อยวางทุกอย่างไปหมดแล้ว
หลัง ๆ ก็เปิดใจมากขึ้นรวมถึงได้บอกกับแม่เป็นครั้งแรกว่าตัวเองมีคนที่รักแล้ว ส่วนพ่อรายนั้นรู้ได้เองเพราะตั้งแต่ตกลงคบกับมัดหมี่ลูกชายของเขาเข้าบ้านแค่ตอนขนของออกมาค้างที่บ้านแฟนสาวเท่านั้น
เนื่องจากไม่สามารถอยู่ยาวได้อาร์เจจึงขอกลับไทยก่อนเพราะไม่อยากปล่อยมัดหมี่ให้อยู่คนเดียว ยิ่งช่วงนี้เธอฝึกงานจะพึ่งพาน้องชายไปส่งก็ไม่ได้ เพราะถูกสวนกลับมาว่า…
‘ผู้หญิงของใครก็ดูแลกันเอง’
ส่วนเจ้าของคำพูดนั้นหลังจากตลอดเวลายี่สิบกว่าปีที่ผ่านมาติดบ้านตลอดได้ใช้ชีวิตเปลี่ยนไปด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่อาจบอกได้
