หลังจากที่ฉันกับเหมันต์เคลียร์กันลงตัวแล้ว เรื่องธุรกิจผิดกฎหมายของเขา ฉันให้เขาแค่ปีเดียวตามที่เขาขอ ถ้าเขายังจะดันทุรังไปยุ่งกับเรื่องพวกนั้นอีก ฉันจะไม่อยู่กับเขาจริงๆ
“หิวแล้ว ทำอะไรให้ผมกินหน่อยสิเมียจ้า ^_^” พอมีคดีติดตัวแล้วก็ปากหวานขึ้นมาทันทีเลยนะ
“ไปทำกินเองเลย โทษฐานที่วันนี้โกหกหมวย”
“โธ่ที่รัก ผมทำเป็นที่ไหน”
“ทีตอนนั้นยังทำให้หมวยกินได้เลย”
“ตอนไหน ?” เหมันต์เลิกคิ้วขึ้นเชิงสงสัย ที่เขาขี้ลืมขนาดนั้นเลยรึไงกัน
“ก็ตอนที่หมวยโกรธ เหมันต์ทำต้มข่าไก่ให้หมวยกินไง” ฉันพยายามพูดเพื่อให้เขาจำเรื่องวันนั้นที่เขาทำอาหารให้ฉันกินได้ แต่เขาน่ะบอกว่าตัวเองไม่ได้ทำ เรื่องนี้ฉันรู้ดี
“นี่คุณรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าผมทำใช่มั้ย” เหมันต์จ้องหน้าฉันอย่างคาดคั้นเพื่อจะเอาคำตอบ
“.....” ฉัน ค่อยๆ เม้มปากเข้าหากันแน่น เมื่อกี้ฉันเผลอพูดมันออกไป
“รู้ว่าเป็นผม แต่คุณก็ยอมกิน ทั้งๆ ที่ตอน
