“ทั้งที่พึ่งเอากับกูมาแท้ๆ มึงแม่งร่านเงียบจริงๆหมวย”
ฉันสังเกตเห็นเหมันต์กำหมัดแน่น พร้อมกับขบกราม เขาหันหน้าไปหาพี่ก้องงพบ ก่อนจะขว้ามือกระชากคอเสื้อของก้องพบท่าทางเหมือนเขากำลังจะต่อยพี่ก้องพบ พอเห็นอย่างนั้น ฉันตาโตขึ้นมาทันที แล้วรีบวิ่งเอาตัวแทรกไปอยู่ตรงกลางระหว่างเขาสองคน
“อย่านะเหมันต์” ฉันพูดพรางพยายามแกะมือของเหมันต์ที่กำคอเสื้อพี่ก้องพบอยู่ออก แต่เขาไม่ยอม กำไว้แน่น
“มึงหลบไป” เหมันต์พูดเเต่สายตาจ้องพี่ก้องพบไม่กระพริบ
“มันไม่มีอะไร เหมันต์เข้าใจหมวยผิด”
หมั่บ!
“อื้อ...”ฉันร้องท้วง เมื่อเหมันต์ปล่อยมือออกจากพี่ก้องพบ และขว้ามาบีบแก้มของฉัน
“ไอ้สัส ปล่อยน้องกู !!” พี่ก้องพบจะพุ่งมาช่วยฉัน แต่ต้องหยุดชะงักเมื่อเหมันต์ควักปืนออกมาและจ่อไปหาพี่ก้องพบ
ฉันเบิกตากว้างทันที เมื่อเห็นปืนในมือของเหมันต์
“ถ้ามึงก้าวมาอีกแค่ก้าวเดียว กูยิงมึงแน่” เหมันต์บอกเสียงแข็งกร้าว แว
