หนึ่งชั่วโมงต่อมา...
“พี่เหนือจะออกไปข้างนอกเหรอ?”
หนามเตยที่เพิ่งเดินเข้าบ้านถามพี่ชายคนโตที่เจอกันตรงโถงทางเดินก่อนจะถึงห้องรับแขก แต่งตัวหล่อเนี๊ยบ ฉีดน้ำหอมหอมฟุ้งกระจาย มองปราดเดียวก็รู้ว่ากำลังจะออกไปข้างนอก กลายเป็นเธอกลับบ้านทว่าคนอื่นๆออกไปข้างนอกกันหมด
“อือ” เหนือฟ้าพยักหน้า “พี่จะออกไปตีกอล์ฟกับเพื่อนอะ ไปด้วยกันมั้ย หนามไม่ได้ไปออกรอบกับพี่นานแล้วนี่”
“ไม่เอาอะ หนามร้อน” แล้วก็ง่วงนอนเอามากๆ ด้วย
“ร้อนหรือง่วงครับคุณน้องสาว? ตาปรือเป็นหมีแพนด้าขนาดนี้เมื่อคืนไม่ได้นอนล่ะสิ? เหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้อง มันน่าไล่กลับมาอยู่บ้านให้หมด”
พี่ก็คือเธอ
ส่วนน้องก็คงหมายถึง...หมอกหนาว
“หมอกมาถึงแล้วเหรอ?” ก่อนเดินเข้าบ้านมาหนามเตยก็ลืมหันไปมองที่โรงจอดรถ ก็เลยไม่รู้ว่าน้องชายกลับมาแล้ว
หมอกหนาวเองก็เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับเธอนั่นแหละ แต่เรียนคนละคณะ เธอเรียนวิศวะ หมอกหนาวเรียนสถาป
