เข้าสู่สัปดาห์ที่สี่ก่อนหมดเดือนนี้ เหลือเวลาอีกไม่กี่วันจะต้องบอกลาเฌอเบลล์แล้ว เร็วดีเหมือนกัน ในวันนี้เขายังไม่มั่นใจในความรู้สึกตัวเองที่มีต่อน้องสาวเพื่อนสนิท
ยังคงเชื่อว่า ถ้าเธอคือคนที่ใช่ของเขาจริงๆ สักวันต้องได้เจอกันอีกครั้งในเวลาที่เหมาะสม
“ยังมีความรักให้เธอผู้เดียวตั้งแต่แรกเจอ ในใจพร่ำเพ้อละเมอถึงเธอ ทุกคืนหลับฝัน แค่เพียงรอยยิ้มที่มันเบาบาง ทุกทีที่เจอ ฉันมีแต่เธอไม่อาจเปลี่ยนผัน…”
เสียงอนาคินกำลังร้องเพลง ‘หลงรัก’ โดยมีกีต้าร์คู่ใจบรรเลงร่วม น้ำเสียงไพเราะราวกับนักร้องดังคนหนึ่งสะกดคนทั้งโรงเรียนโดยเฉพาะสาวๆ ให้ตกในภวังค์
อนาคินเป็นผู้ชายที่หล่อเหลา ดูดี และมีเสน่ห์อยู่แล้ว พออยู่กับกีต้าร์คู่ใจและกำลังขับร้องเพลงกลับทำให้เขาดูมีเสน่ห์มากขึ้นกว่าเดิม
สายตาคมเข้มกวาดมองไปรอบๆ เพื่อมองหาใคนบางคน พอเจอแล้วใจที่กำลังห่อเหี่ยวกลับเริ่มเบ่งบานอีกครั้ง เฌอเบลล์ยืนมองดูอยู
