“พี่คินอย่าประเมินเบลล์ต่ำไปว่าจะเลิกรักพี่ไม่ได้ มันไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องรักพี่คินต่อ ในเมื่ออีกฝ่ายไม่เคยคิดจะรักกลับ แล้วจะฝืนต่อทำไม…”
“หึ! ถ้าเบลล์เลิกรักพี่ได้จริงๆ คงไม่รักพี่มานานขนาดนี้หรอก” ชายหนุ่มกระตุกยิ้มอย่างเย้ยหยัน เฌอเบลล์ไม่มีวันเลิกรักตัวเองได้ ถ้าทำได้หลายปีที่ผ่านมาทำไมถึงไม่ทำ
“ใช่ ถ้าเบลล์คิดจะเลิกรักพี่คินจริงๆ คงไม่รักมาจนถึงตอนนี้ เพราะตอนนั้นเบลล์ยังไม่เหนื่อยกับการวิ่งไล่ตามพี่คินยังไงล่ะคะ แต่ตอนนี้เบลล์เหนื่อยแล้ว เหนื่อยที่ต้องวิ่งไล่ตามคนที่เขาไม่เคยเห็นค่าตัวเอง”
“…”
“เบลล์เข้าใจแล้ว ต่อให้พยายามเข้าไปอยู่ในใจพี่คินมากแค่ไหนเบลล์ก็ไม่มีวันทำสำเร็จ เพราะในสายตาพี่คิน เบลล์ก็เป็นแค่น้องสาวคนนึง”
“จะถอยออกไปจริงๆ ใช่ไหม?” อนาคินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ พลางเดินไล่ต้อนคนตรงหน้า
“ชะ…ใช่ค่ะ” เฌอเบลล์ตอบเสียงสั่น พร้อมกับเดินถอยออกห่างจากอนาคินตามสัญช
