คำตอบของเขาทำให้เธอแทบหยุดหายใจ สองมือเล็กกำแน่นจนเล็บจิกฝ่ามือตัวเอง ร่างกายของเจ้าเอยสั่นเทาเพราะความโกรธ เธอไม่คิดเลยว่าจะได้ยินคำพูดทำนองนี้
“เลว”
“เธอเลือกอะไรไม่ได้มากหรอกนะ”
ร่างสูงย่างกรายเข้ามาเรื่อยๆ จนมาหยุดหยุดตรงหน้าของเธอ ทั้งคู่จ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร เธออยากจะฟาดมือลงใบหน้านั่น แต่ก็ได้แต่คิดเท่านั้น
“ไม่”
“แล้วจะอยู่แบบนี้ต่อไปงั้นเหรอ?”
“คุณไม่มีสิทธิทำแบบนี้กับฉันตั้งแต่แรก แล้วทำไมฉันต้องเลือก!!”
เขากั้นทางออกของเธอทุกช่องทาง ยัดเหยียดความผิดทั้งที่เธอไม่ได้ทำ แล้วมายื่นข้อเสนอบ้าๆ นี่ให้
“เธอทำอะไรกับฉันรู้อยู่แก่ใจ แค่ตอบตกลงแล้วทุกอย่างจะจบ”
เจ้าเอยกัดปากตัวเองแน่น น้ำตาแห่งความเสียใจระคนโกรธแค้นไหลออกมาเป็นสาย เธอสะอึกจนตัวโยน จ้องหน้าดินแดนด้วยสายตาที่เกลียดชัง
“ฉันเกลียดคุณ เกลียด จะเกลียดไปจนวันตาย!”
“ฉันก็จะเกลียดเธอไปจนตายเหมือนกัน”
“...”
“ฉัน
