ชาลิตได้ยินก็ถึงกับขมวดคิ้วทำไมหน้าแปลกใจออกไป เพราะไม่คิดว่าลลิสาจะมีอาการแพ้ท้องแปลกแบบนี้ แต่เขาก็ชอบนะที่เธอแพ้ท้องแบบนี้ มันเป็นสิ่งที่เขาสามารถทำให้เธอได้ทุกๆวันอยู่แล้ว
“แล้วตอนนี้มีอาการแพ้ท้องไหมล่ะ พี่จะได้ช่วยให้อาการแพ้ท้องของเราดีขึ้น” ชาลิตพูดบอกไปก็โอบกอดลลิสาเข้ามาประชิดตัวอย่างยั่วยวนเธอ ก่อนจะมองสบตาใส่กันและกันแบบหวานเชื่อม
“ก็มีนะคะ ถ้าได้กลิ่นอะไรหอมๆมาช่วยก็คงดี” ลลิสาพูดบอกไปก็เลื่อนมือลงไปที่เป้ากางเกงของชาลิตแบบชอบใจ ก่อนจะคลำเจอท่อนเอ็นใหญ่ของเขา แล้วเธอก็เอามือบีบรัดมันจนแข็งตัวขึ้นมา
“อ่าส์ น้ำผึ้ง แค่กลิ่นมันจะไปดีได้ยังไง เอามันเข้าไปกระทุ้งเล่นในจิ๋มสักทีสองทีไม่ได้เหรอ หื้ม จุ๊บ จุ๊บ” ชาลิตพูดถามออกไป แล้วก็เริ่มซุกไซร้จูบลลิสาแบบเร้าอารมณ์ของเธอ
“ได้สิคะ แต่ให้น้ำผึ้งดมกลิ่มท่อนเอ็นอุ่นๆให้ชื่นใจก่อนสิคะ จะได้มีแรงมาสนุกกับพี่ใหญ่ต่อ” ลลิสาพูดบอกไปก็ย
