ช่วงบ่ายของวันนั้น...ณ มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง
ม่านไหมที่หอบร่างร้าวระบมมาเรียน เพราะวันนี้เธอมีงานต้องส่งได้แต่นั่งอยู่กับที่ เพราะการเดินเหินในขณะที่ส่วนอ่อนไหวมันบวมช้ำ ไม่ใช่จังหวะชีวิตที่ดีเลย อีตาลีออน! อีตาบอสหื่นนั่น เขาทำเรื่องนั้นจนเธอภาพตัด เขามันไม่ใช่คน เขามันเป็นไอ้บอสโรคจิตบ้าเซ็กซ์ชัด ๆ
“คนป่วยเหรอ คุณมันเป็นไอ้คนหื่นมากกว่า” เธอพึมพำออกมาเสียงขุ่น ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห
“พี่ม่านไหมครับ เอ่อ! ยุ่งอยู่ไหมครับ” ขณะนั้นเสียงของใครบางคนก็ดังขึ้น นั่นทำให้ม่านไหมเงยหน้ามองเจ้าของร่างสูงซึ่งมีช่อดอกกุหลาบสีแดงสดอยู่ในมือ สุดหล่อเกาหลีเกาใจคนนี้คือใครล่ะเนี่ย
“พี่เหรอ ก็ไม่ยุ่งนะ มีอะไรรึเปล่า”
“คือว่าผมชื่อ ‘เนียร์’ นะครับ วันนี้วันวาเลนไทน์ ผมเลยเอานี่มาให้ พี่...จะรับไว้ได้ไหมครับ” พ่อหนุ่มเทสเกาหลีคนนี้บอกว่าเอาดอกไม้มาให้เธอเหรอ พระเจ้า! เธอเองก็ถูกใจไทป์หมาน้อยสินะ
“ให้
