"มึงอย่าลืมสิว่าตอนอยู่กับน้องแพรแล้วมึงไม่เคยรู้สึกอะไร กูถามมึงร้อยครั้ง มึงก็ยืนยันคำเดิม กูว่าตอนนี้มึงแค่ไม่ชินกับชีวิตที่ไม่มีน้องแพร เดี๋ยวสักพักมึงก็สุขสำราญ" จิระไม่คิดว่าน้องชายจะรักแพรพิมลอย่างที่มันพูด
"กูหย่ากับเขามาพักใหญ่แล้ว มึงว่ากูอยู่ใกล้คำว่าสุขสำราญหรือยัง" จิณณะถามอย่างละเหี่ยใจ
"มึงทบทวนใหม่อีกรอบให้แน่ใจดีกว่า กูว่าตอนนี้มึงแค่ไม่ชินกับความเปลี่ยนแปลงของชีวิต มึงทำทุกทางเพื่อให้ได้หย่า ถ้ามึงรักน้องแพรจริง ๆ มึงไม่ปล่อยให้เรื่องมึงกับน้องแพรเดินมาถึงจุดนี้หรอก"
คนเป็นพี่ชายเห็นว่าจิณณะดูเหมือนคนใกล้ตายแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังอยากให้มันทบทวนให้ดี
"มึงคิดว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงเหรอวะเจย์"
"กูไม่รู้ไง กูถึงบอกให้มึงทบทวนตัวเองดู"
"..." จิณณะฟังแล้วก็ไม่พูดอะไรอีก เขารู้อยู่แล้วว่าพูดออกไปทุกคนจะคิดยังไง แม้แต่เขาเองยังด่าตัวเองเลยว่าตอนที่มีแพ
