หลังจากที่พายุแห่งอารมณ์เร่าร้อนผ่านไป ต่างคนต่างอิ่มเอมกับความสุขที่ได้รับ แต่พอแพรพิมลเห็นสีหน้าของคนที่นอนเหงื่อโทรมกายอยู่ข้างกันเธอก็รู้สึกว่า จิณณะหายปวดหัวแล้วแต่เขาก็ยังไม่ได้อารมณ์ดีขึ้น สีหน้าของเขาดูคล้ายกับว่ากำลังมีความโกรธอยู่ในใจ "พี่เจ็ทโกรธที่แพรเป็นฝ่ายเริ่มหรือเปล่าคะ" "พี่จะโกรธที่แพรเป็นฝ่ายเริ่มได้ยังไง" อ้อ งั้นก็โกรธตัวเองสินะ แพรพิมลโล่งใจ เธอขยับตัวขึ้นมานั่งแล้วก็ควานหาเสื้อผ้าที่หล่นอยู่ข้างเตียงแล้วหอบมันเดินเข้าห้องน้ำไป พอออกมาจิณณะก็อาบน้ำและแต่งกายเรียบร้อยแล้ว เขาผินหน้าไปยังด้านนอกห้องนอนแล้วเอ่ยบอกเบา ๆ "ไปคุยกันข้างนอกดีกว่า" "พี่เจ็ทให้ทนายมาคุยกับแพรเรื่องหย่า พี่เจ็ทอยากหย่าแล้วใช่ไหมคะ" จิณณะพยักหน้า "แล้วเรื่องทำลูกคนที่สองล่ะคะ" "ในตอนนี้ที่เลือกได้แพรยังอยากมีลูกสองคนเหรอ" "ก็ยังอยากมีเหมือนเดิมค่ะ แพรคิดว่าจะได้ไม่มีปัญหาระหว่างสองตระ