สิงหาค่อยๆ ลดจังหวะกระเด้าที่ดำเนินอยู่อย่างหน่วงหนักให้เนิบช้าลง จนกระทั่งหยุดขยับ เพื่อจะเปลี่ยนท่าร่วมรัก
“ผึ้งจ๋าไปตรงโน้นดีกว่า...ถ้าพี่เป็นฝ่ายรุกแล้วผึ้งเสียวมากจนทนไม่ไหวแบบนี้...งั้นผึ้งต้องเป็นฝ่ายรุกเองนะจ๊ะ พี่จะเป็นฝ่ายตั้งรับดีมั้ย”
สิงหากระตุกยิ้ม แอบยิ้มชอบใจ สายตาเจ้าเล่ห์ร้ายมองไปยังโซฟาสีดำตั้งชิดผนังด้านหนึ่งของห้อง ใกล้กับเครื่องปรับอากาศระบายลมแอร์เย็นฉ่ำ ท่ามกลางไซต์งานก่อสร้างที่ภายนอกกำลังร้อนระอุไปด้วยเปลวแดด ได้ยินเสียงเครื่องจักร เครื่องขุดเจาะ และเสียงปั้นจั่นกำลังตอกเสาเข็มดังลั่น
“ยังไงคะ” ถามอายๆ
“เดี๋ยวก็รู้” สิงหาตอบพลางช้อนร่างเอิบอิ่มของหล่อนขึ้นอุ้มทั้งที่แก่นกายยังเสียบคาแน่น ไม่หลุดออกจากตัวหล่อน ในท่าที่ต้องหันหน้าคร่อมเข้าหาลำตัวของเขา ทำให้ปลายเท้าทั้งสองข้างของน้ำผึ้งต้องเกี่ยวรัดรอบเอวเขาแน่น
“คราวนี้ผึ้งจัดการเองนะจ๊ะ...เต็มที่เลยจ้ะที่รัก
