“สินี ถ้าไอ้มารหัวขนนี่เกิดฉันยกมันให้เธอ เอามันไปเลี้ยงแทนฉัน อยากให้ฉันเกิดมันนักก็เลี้ยงมันเองเถอะ”
สิตาภาไม่มีความรักให้ลูกน้อยในครรภ์ด้วยเกลียดชังพ่อของเด็กสุดหัวใจ พอน้องเอื้อคลอดวาสินีจึงได้กลายเป็นแม่ของหลานชายมาตลอด
“ฉันดูแลบริษัทให้สิตามาห้าปี บริษัททำกำไรได้ไม่น้อย ถ้าคุณว่างแวะไปดูแลแทนพี่สาวของคุณด้วยนะคะ ถึงยังไงบริษัทนั้นก็เป็นของสิตา” เคที่เช็ดน้ำตาจนแห้ง หัวใจอ่อนล้าจนแทบไม่มีแรงเต้น หดหู่ใจกับเรื่องราวของสิตาภา
“คุณดูแลมัน ก็ดูแลต่อไปเถอะค่ะ ฉันไม่อยากเข้าไปก้าวก่าย” วาสินีรีบปฏิเสธ เธอไม่อยากพัวพันกับเคที่อีก แต่อีกฝ่าดูเหมือนจะไม่ยอมรับฟัง
“มันเป็นของสิตาก็เหมือนของคุณ นี่ค่ะนามบัตรของฉัน ด้านหลังมีแผนที่ หวังว่าคุณคงจะว่างไปดูมันสักวันนะคะ ฉันขอตัวกลับก่อนมีงานรออยู่” เคที่ยัดนามบัตรใส่มือของวาสินีแกมบังคับให้ทำตาม
วาสินีเดินมาส่งเคที่หน้าร้าน “เอาเป็นว่า ถ้าฉั
