“เอื้ออยากกลับบ้านเรา กลับไปอยู่เกาะไปเล่นน้ำทะเลเหมือนเดิม ให้คุณพ่อไปอยู่กับเราที่นู่นด้วย” เด็กชายเอ่ยชวนมารดากลับบ้าน
“ไม่ได้หรอกลูก เรากลับไปไม่ได้คุณพ่อต้องทำงานที่นี่ ถ้าเราไปคุณพ่อก็ไม่สะดวก” วาสินีปาดน้ำตาทิ้ง ปรับสีหน้าให้แจ่มใส “ไว้เราค่อยชวนคุณพ่อไปเที่ยวทะเลกันนะคะ”
“ครับ” เด็กพยักหน้ารับอย่างจำยอม สีหน้ายังหมองเศร้า ลังเลว่าจะเล่าอะไรให้มารดาฟังต่อไหม สุดท้ายแกก็พูดออกมา “เอื้อได้ยินคุณย่าเรียกแม่สินีว่ายายเลสเบี้ยน ไอ้เลสเบี้ยนนี่คืออะไรครับ”
คุณอโณมาไม่ได้สนใจว่าหลานชายจะรู้เรื่องที่ตัวเองคุย คิดว่าแกเป็นเด็กคงไม่รู้เรื่องอะไรของผู้ใหญ่ หากความเป็นจริงแล้วน้องเอื้อแม้จะอายุน้อย แต่แกอยู่กับผู้ใหญ่ไม่ค่อยได้อยู่กับเด็กวัยเดียวกัน อีกทั้งวาสินียังอบรมให้เป็นเด็กรู้จักคิดรู้จักดูแลตัวเอง และบ่อยครั้งที่คนเป็นแม่นำไปฝากผู้เฒ่าการ์ซูไว้ เด็กน้อยได้รับการสั่งส
