คาร์เตอร์รู้สึกอ่อนแรง เขานอนนิ่ง และเหมือนจะหลับไปแล้ว แต่อยู่ๆก็ตะโกนออกมา " เมียจ๋า ผัวขอโทษ " โห ... สภาพ !!! สิ้นคำ คาร์เตอร์ก็หลับไปจริงๆ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ทั้งทิว เวย์และโอริคต่างส่ายหน้า " ช่วยมันหน่อย แค่นี้มันคงเข็ดจนตายแล้ว " เวย์มองอย่างอดที่จะสงสารไม่ได้ เวย์เองก็พึ่งเข้าใจความรู้สึกของคาร์เตอร์ก็เมื่อตอนที่เขารักกอบัวเอามากๆ และความรู้สึกคงไม่ต่างกันกับตอนที่กอบัวทิ้งเขาไป " มันคงไม่กล้าทำโอลีฟเสียใจอีกแล้วแหละ กูว่านะ " ใช่ เหมือนกันกับที่เวย์ก็ไม่กล้าทำให้กอบัวเสียใจอีกเขากลัวถูกทิ้ง " เฮียคะ น่าสงสารนะคะ " โอริคมองเหมือนอยากจะสมน้ำหน้า " แม่ง ... น่าปล่อยให้ตรอมใจตาย โง่เอ๊ย !! แต่ยังไงเรื่องที่ลีฟโดนวางยา กูต้องสอบสวน มันกล้าดียังไงมาวางยาน้องกู " ................ รุ่งขึ้น คาร์เตอร์ไปหาตฤณที่บริษัทพร้อมๆกับโอริค ตามด้วยแก๊กที่ถือโน๊ตบุ๊คตามเจ้านายมาติดๆ เ