“แม่คะ...ขอบคุณนะคะที่ไปช่วยเฟื่อง” เมื่ออยู่ในห้องกันสองต่อสอง รอยยิ้มแสนซนก็ผุดขึ้นจากใบหน้าลูกสาว สกุนาก็รู้ได้ทันทีว่าเธอหลงกลลูกสาวเข้าให้แล้ว
“หนูไม่ได้โดนเขาทำร้ายหรอกเหรอ” สกุนามองใบหน้าลูกสาวอย่างไม่พอใจ
“ริหลอกยืมมือแม่จัดการคนอื่น ร้ายไม่เบา”
“ถ้าแม่รู้ว่าเค้าร้ายกับเฟื่องยังไงบ้าง แม่จะไม่พูดคำนี้”
“งั้นก็บอกแม่มา” สกุนาได้ทีเค้นสอบปากคำผู้ร้ายเสียเลย
“ยังไม่บอก ไว้เฟื่องพร้อมแล้วจะเล่าให้ฟัง แต่ว่าคู่เดทเฟื่องหล่อมากค่ะแม่....กรี๊ดเลยค่ะ” เฟื่องลดาแสร้งเปลี่ยนเรื่องให้มารดาเลิกสนใจเขาเสียที
“แล้วเค้าทำงานอะไร”
“ทำโรงแรมค่ะ เป็นเจ้าของโรงแรม”
“จริงเหรอ”
“ค่ะ...เฟื่องชอบเขา ถ้าแม่จะออกไปเที่ยวกับเพื่อนแม่ ไปกันได้เลยนะ เฟื่องจะนัดเดทกับเขาต่อ” หญิงสาวแสร้งเป็นลืมมารดา
“มีหนุ่มแล้วลืมแม่”
“ลืมที่ไหน ลูกเขยแม่เชียวนะ เดี๋ยวเขาเกิดไปรับรักคนอื่นทำไงคะ ต้องรีบคว้าไ
