บทที่ 11 จบสักทีเถอะ 2/2

828 คำ

ภัสสกรณ์ฟังคำที่เธอพูดออกมาเขาก็รู้สึกจุกเหมือนกัน นี่เธอคิดกับเขาไปไกลมาก แต่เขากลับไม่เคยคิดอะไรกับเธอแบบนั้นเลย เขาใช้ชีวิตเสเพลมาตลอด จนเมื่อวันหนึ่งมีคนมารักอยากสร้างครอบครัวด้วย เขาเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไร มันอึ้งและหนักไปทั้งใจ “เข้าใจแล้วใช่ไหม ถ้าเข้าใจแล้วก็เลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว ร่างกายคุณก็ได้ฉันไปแล้ว ครั้งแรกคุณก็ได้ไป จะเอาอะไรกับฉันอีก” เฟื่องลดาเหลือทนจนโพล่งขึ้นเสียงดัง แต่ทว่าเธอไม่รู้ว่ามารดากับคุณประภามารดาของชายหนุ่มมายืนอยู่ด้านหลัง “เฟื่องหนูพูดอะไร” สกุนาอึ้งกับคำพูดของลูกสาว เธอไม่คิดว่าสองคนนี้จะลึกซึ้งกันไปมากขนาดนี้ “แม่...!” เฟื่องลดาตกใจมากที่แม่มายืนฟังอยู่ด้านหลัง ทั้งที่คิดว่าจะไปเที่ยวกัน ทำไมกลับมาเร็วนัก “ไปกับแม่ เรามีเรื่องต้องคุยกัน” สกุนาดึงมือลูกสาวเข้าไปในห้อง เธอต้องรู้ให้ได้ว่าสองคนนั้นมีความสำคัญกันอย่างไร ทำไมถึงขั้นนั้นแล้ว ประภาเองก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม