หลังจากที่กลับจากวัดวันนั้น ภัสสกรณ์ก็โดนเมียบ่ายเบี่ยงไม่ให้เข้าไปทักทายลูกน้อยของตัวเอง จนเขาต้องมานั่งทำหน้าเป็นหมาหงอยอยู่ที่ออฟฟิศ
“บอสเป็นอะไรหรือเปล่าคะ” เจนจิราเห็นสีหน้าบอสแล้วก็อดเป็นห่วงไม่ได้ เพราะแพลนแต่งงานอยู่อีกสองสัปดาห์แต่ทว่ากลับทำหน้าเศร้า
“คุณเจน ผู้หญิงเวลางอนต้องการอะไร” เขาคิดว่าเธอต้องงอนเขาแน่ๆ ทุกคืนก็ชอบนอนหันหลังให้
“ไม่ยากเลยค่ะบอส งอนก็แค่ง้อ”
“ง้อ...?” คำสั้นๆ แต่ล้านความหมาย เพราะเขาไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไรตอนนี้ แต่เขาอดทนแทบไม่ไหวแล้ว อยากเข้าไปหาลูก
“ค่ะ...แต่บอสต้องรู้ก่อนว่า ภรรยาสุดที่รักของบอส งอนเรื่องอะไร”
นั่นแหละประเด็นเขาไม่รู้ว่าเธองอนเรื่องอะไร
“ผมจะรู้ได้ยังไง”
“ผู้หญิงมีไม่กี่เรื่องหรอกค่ะ ไม่หึง ก็ขัดใจ ก็แค่ตามใจกับอธิบาย” เจนจิราบอกสั้นๆ
“วันนี้ตอนบ่ายผมไม่อยู่นะ” ภัสสกรณ์เหมือนจะรู้ว่าเธองอนอะไร วันนั้นที่กลับจากวัด เขารั
