ยินดีที่จะหายไป

บทที่ 1 คำถามที่อยากถาม 1/2

เฟื่องลดาเดินไปเรื่อยๆ มารู้สึกตัวอีกทีตอนรองเท้ากัด เธอจึงหยุดเดินแล้วเรียกแท็กซี่ ภัสสกรณ์ ที่ขับรถออกมาทันได้เห็นหญิงสาวที่กำลังเดินอยู่ริมถนน แต่เมื่อตบไฟเลี้ยวหมายจะจอดรับเธอ เธอกลับขึ้นรถแท็กซี่ไปแล้ว

เขาหวนคิดถึงเรื่องข้อตกลง ห้ามรู้จักกันข้างนอก ห้ามไปไหนมาไหนด้วยกัน นี่สินะเธอถึงไม่รอออกมาพร้อมกับเขา

คิดได้ดังนั้นก็ถอนหายใจแล้วขับรถต่อไป วันนี้เป็นคืนวันศุกร์ เขามักจะไปนั่งดื่มและฟังเพลงคลายเครียด ทั้งที่เครื่องจักรที่ช่วยผ่อนคลายความเครียดของเขาได้ขึ้นแท็กซี่ไปแล้วต่อหน้าต่อตา

ชายหนุ่มเลิกสนใจ เพราะคิดว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้เจอกัน เขาชินกับการที่พบเจอกับเธอทุกอาทิตย์ จนไม่ได้เห็นความสำคัญของเธอไปแล้ว

เฟื่องลดาไม่ได้กลับบ้าน เธอโทรบอกแม่ว่ามีนัดกินข้าวกับเพื่อนที่ร้านอาหาร และไม่ต้องรอทานข้าว แต่ว่าเธอเลือกมาร้านอาหารที่เคยอยากมากับเขาซึ่งอยู่ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา วิวยามค่ำคืนช่างโรแมนติก

แต่คำตอบหลังจากเอ่ยชวนเขาในตอนนั้นยังตรึงใจเธออยู่ไม่คลาย

‘ลืมข้อตกลงเราแล้วเหรอ เราจะไม่เจอกันข้างนอก นอกจากคอนโดของเราเท่านั้น’

หลังจากนั้นเธอก็เลือกที่จะเงียบ แล้วมีความสุขกับเขาแค่เพียงบนเตียงเท่านั้น เขาจะร่วมรักกับเธอก็ต่อเมื่อเขารู้สึกว่าปลอดภัย และไม่ต้องการให้ใครรู้ว่ามีเธอเป็นคู่นอน

ใช่... ‘แค่คู่นอน’ จำเอาไว้ยายเฟื่องลดา

หญิงสาวอยากคิดฟุ้งซ่านให้พอ เพราะพรุ่งนี้เวลาเจอหน้าเขา เธอจะไม่แสดงด้านที่อ่อนแอ แต่เลือกที่จะเผยด้านที่แข็งแกร่งให้กับเขาได้เห็น

เฟื่องลดาสั่งอาหารที่เธอชอบสามอย่าง และข้าวอีกหนึ่งจาน แต่ทว่าเธอสั่งมาเพื่อนั่งมองมัน ไม่ได้แตะเลยสักนิดเดียว

หญิงสาวมองทอดสายตาออกไปยังแม่น้ำยามค่ำคืน ที่มีวิวสะพานพระรามแปดเปิดไฟอย่างสวยงาม หากมา ดินเนอร์กับคนรักเธอคงจะยิ้มไม่หุบ แต่ยามนี้เธอมาคนเดียว

เธอไม่เคยมีแฟน หรือชอบใครเป็นพิเศษนอกจากเจ้านายของเธอ หญิงสาวที่รักษาความบริสุทธิ์มายี่สิบกว่าปี แล้วมาใจอ่อนให้กับหนุ่มหล่อมาดดี โปรไฟล์ไม่ธรรมดาอย่างภัสสกรณ์

หากถามว่าเธอเสียใจไหม คงตอบว่าไม่ เพียงแค่อย่างเดียวที่เสียใจคือ เธอไม่อาจจะรั้งเขาไว้ได้ แต่ก็อย่างว่าเธอเป็นผู้หญิงธรรมดา ที่ไม่ได้มีหน้าตาทางสังคม อีกอย่างตัวเธอเองก็ไม่ใช่เชือก จะเอาอะไรมามัดเขาไว้ได้

ภัสสกรณ์ทั้งโทร และก็ไลน์แต่ก็ติดต่อเธอไม่ได้ เขาใช้แอ็กเคานต์ลับติดต่อกับเธอตลอด แล้วก็ไม่ใช้รูปโปรไฟล์ตัวเองเพื่อป้องกันภาพหลุด แน่นอนว่าเคยส่งภาพหวิวของตัวเองให้กับเธอบางครั้ง เพื่อยั่วยวน แต่ว่าเฟื่องลดาใช้ แอ็กเคานต์ที่เธอใช้อยู่ปัจจุบันติดต่อกับเขาเป็นปกติ

เขาคิดว่าเธอคงไม่อยากสมัครใหม่ แต่หารู้ไม่ว่า เฟื่องลดามองเขาเป็นตัวจริงมาตลอด

‘คนหนึ่งคิดไปไกล แต่อีกคนหนึ่งไม่คิดอะไรเลย’

เฟื่องลดา คิดเรื่องชีวิตเธอหลังฝึกงานจนเพลิน และรู้ตัวอีกทีก็เกือบจะสามทุ่ม