[บทบรรยาย :: ริคุ]
เช้าวันรุ่งขึ้น
"อ้ะ.."ผมลืมตาขึ้นมาเเล้วร้องด้วยความเจ็บช่วงล่าง สายตากวาดมองไปรอบๆ ห้องเห็นโปสเตอร์รูปเสื้อเเบรนด์ของพี่ครามติดเต็มผนังกำเเพง พอเห็นโปสเตอร์เสื้อตัวนั้นเเล้วอยากให้มันผลิตอีกจัง
น่าเสียดายที่มันดันหมดซะก่อนน่ะฮะ น่าเสียดายมาก ( ‘’ )
วันนี้เป็นเช้าวันเเรกที่ผมรู้สึกว่าเนื้อตัวมีเเต่รอยฟกช้ำเเดงเป็นจ้ำๆ เต็มไปหมด แล้วตัวผมก็กำลังนอนหลับคาในอ้อมเเขนใครสักคนบนเตียงใหญ่ สายตาเหลือบมองเห็นว่าพี่ครามเองนอนเปลือยกายอยู่ข้างๆ ผมโดยที่เรียวเเขนโอบกอดผมเอาไว้ในผ้าห่ม
ผมยกมือขึ้นเคาะขมับตัวเองสองสามครั้ง พอจะยันตัวขึ้นหน้าก็มืดทันที ผมเลยได้เเต่ล้มตัวลงมาเเล้วทบทวนเรื่องราวที่เกิดคืนก่อนหน้านี้ เเต่มันก็ยิ่งทำให้ผมปวดหัวหนักเข้าไปกว่าเดิม
เเล้วเรื่องเมื่อคืนผมก็เเทบจะจำอะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นเเล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง เเล้วทำไมพี่ค
