โทรศัพท์รุ่นทันสมัยถูกยกขึ้นมาแล้วขึ้นมาเล่าหลายๆ รอบเพราะเจ้าของยังคงมีความสับสนใจอยู่
เนตรตรียาเพิ่งเรียนเสร็จหล่อนอยากชวนเพื่อนสนิทไปกินข้าวและพูดคุยกัน รู้ดีว่าวันนี้เป็นวันหยุดของเพื่อน แต่ก็ค่อนข้างจะย่ำค่ำแล้ว คนที่มีครอบครัวคงจะไม่มีเวลาออกมาหาหล่อน เมื่อก่อนเวลาว่างของหล่อนมักจะมีภูชิต แต่ในตอนที่ต้องห่างจากเขา หล่อนก็ไม่รู้ว่าจะใช้เวลาว่างอย่างไร
“เพื่อนที่สนิทที่สุดก็มีครอบครัวแล้ว เพื่อนที่เรียนปริญญาโทด้วยกันก็ไปกับแฟนหมด” บ่นพึมพำอยู่คนเดียว อย่างไม่รู้จะทำอะไรระหว่างที่นั่งในรถที่จอดในลานจอดของมหาวิทยาลัยหลังจากเพื่อนที่เรียนคลาสเดียวกันต่างคนต่างแยกย้าย แต่หล่อนยังไม่อยากกลับไปที่คอนโดมิเนียมเพียงลำพัง
มันเป็นเรื่องธรรมดาที่คนโสดคนสุดท้ายที่เหลือในกลุ่มเพื่อนจะนึกถึงการมีครอบครัวหรือมีคนข้างๆ เมื่อยามที่เพื่อนต่างมีความสุขกับชีวิตรัก แต่ลองมองคนที่ตนเองเคยมีจิตใจปฏิพัทธ
